Σταθμός Αγίου Διονυσίου!

(Εικόνες της Πάτρας!) 

6 Ιανουαρίου 2013

Στην περιοχή του Αγίου Διονυσίου, πάνω στον παραλιακό δρόμο Ηρώων Πολυτεχνείου και ακριβώς απέναντι από τον πρώην τερματικό σταθμό του λιμανιού βρίσκονται τα κτίρια του παλιού σταθμού των τρένων.

 

Τα αγριόχορτα έχουν θεριέψει, οι γραμμές, τα βαγόνια,

 

οι δεξαμενές και τα μηχανήματα σκουριάζουν, 

τα παράθυρα στα κτίρια χάσκουν και όλα αργοπεθαίνουν.

Για ένα διάστημα έδωσαν ζωή οι λαθρομετανάστες που βρήκαν καταφύγιο στα εγκαταλελειμμένα βαγόνια, ώσπου, τα παιδιά αυτά του κατώτερου Θεού, εκδιώχθηκαν βίαια και έτσι ο «σταθμός» γύρισε πάλι στη θανατερή του ηρεμία, που σπάει μόνο από το σύντομο πέρασμα του τοπικού τρένου που πάει μέχρι τον Άγιο Βασίλη, μετά το Ρίο. Εξαίρεση στην κατάσταση αυτή αποτελούν 1-2 μικρά γραφεία στην ανατολική άκρη των εγκαταστάσεων που φιλοξενούν κάποια υπηρεσία του ΟΣΕ.

Αν και οι εικόνες είναι αποκαρδιωτικές, αυτά που βλέπεις προκαλούν θλίψη αλλά ταυτόχρονα τα κτίρια, οι συρμοί αποπνέουν μιαν «αρχοντιά» που δείχνει πως έζησαν και καλύτερες στιγμές. Τότε που τα τρένα σε αυτόν τον έρμο τόπο λειτουργούσαν σαν τρένα επιτελώντας το σκοπό τους.

Πίσω από το σταθμό, στην οδό Αθηνών βρίσκεται άλλο ένα κτίριο, βαριά πληγωμένο κι αυτό από τον χρόνο. Κι αυτό το κτίριο γνώρισε δόξες όταν τα μηχανήματα «βρόνταγαν» φτιάχνοντας νήματα να γίνουν υφάσματα. Γνώρισε σίγουρα έγνοιες, χαρές και λύπες ανθρώπων του μεροκάματου. Πρόκειται για το κτίριο της  Εριουργίας Α. Αναστασόπουλου. Ή για να ακριβολογούμε ότι απόμεινε, μιας και το εργοστάσιο καταλάμβανε όλο το τετράγωνο!

Όπως έγραψα παραπάνω η θλίψη από αυτές τις εικόνες με πλημμύρισε κάνοντας με, γι άλλη μια φορά, να αναλογιστώ, τι σόϊ τόπος είναι αυτός που ζούμε. Δεν ξέρω αν σε άλλους τόπους άφηναν να ρημάζει έτσι τέτοιος «πλούτος». Γι άλλη μια φορά κρίμα!

Περισσότερες φωτογραφίες: https://picasaweb.google.com/106934190911586551442/Patras2712013?noredirect=1