26
Οκτωβρίου 2013
Ήταν
26 του Οκτώβρη, μέρα της γιορτής του Αγίου Δημητρίου, και το ραντεβού με τον
εορτάζοντα φίλο μας που μένει στην Πάτρα ήταν στην Κόρινθο, στο σπίτι της κόρης
τους. Μετά τα φιλιά, τις ευχές και τα δώρα πέφτει η βασική ερώτηση.
-Που θα πάμε για
φαΐ;
-Κρέας ή ψάρι;
Οι
φίλοι του κρέατος είναι περισσότεροι αλλά δεν υπάρχει άλλη πρόταση για τον
προορισμό και έτσι γίνεται ομόφωνα δεκτός. Στυμφαλία για γουρουνοπούλα.
Ξεκινάμε
προς τα δυτικά και στο Κιάτο στρίβουμε αριστερά και αρχίζουμε να ανηφορίζουμε.
Η περιοχή είναι γνωστή για τα πολλά της αμπέλια. Οι πλαγιές δεξιά και αριστερά
γέμισαν «χρυσάφι».
με
κυρίαρχο το χρυσαφί, καλύπτει τα πάντα, προαναγγέλλοντας το χειμώνα που
έρχεται, αν και οι θερμοκρασίες είναι τέτοιες που θυμίζουν περισσότερο την
εποχή που αποχαιρετίσαμε.
Τα
αμπέλια σιγά σιγά δίνουν τη θέση τους σε καλλιέργειες πιο πράσινες. Στο
οροπέδιο όπου απλώνεται η Λίμνη Στυμφαλία και πάλι το χρυσαφί, αυτή τη φορά από
τα καλάμια αλλά και από τα φυλλοβόλα που ετοιμάζονται κι αυτά.
Ο
συνδυασμός με το βουνίσιο φόντο δίνει υπέροχες εικόνες.
Αλλά
αρκετά με τις εικόνες. Η γουρουνοπούλα ήταν σχετικά καλή αλλά το κοκορέτσι
καταπληκτικό. Ο καφές δίπλα στη θάλασσα στο παραλιακό Λέχαιο συμπλήρωσε την
εορταστική απόλαυση.
Και
του χρόνου νάμαστε καλά να ξαναγιορτάσουμε! Πολύχρονος και να σε χαιρόμαστε!!
"Τα περάσαμε όμορφα, όμορφα, όμορφα!..." (Φιλιότσα)
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίο κείμενο, χρυσαφένιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝάσαι πάντα καλά βρε φίλε!!
ΔιαγραφήΖήλεψα την εκδρομή, ζήλεψα τη φύση, ζήλεψα τ΄αμπέλια και το χρώμα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά έσκασα απ΄τη ζήλια μου εκεί, δυο σειρές πριν απ΄ προς το τέλος...
Επίτηδες το ΄κανες αυτό εκεί προς το τέλος... με το κοκορέτσι;;;
Καλά να περνάτε πάντα
Ε.-
Αν και δεν έχω ζήσει έξω, πίστεψέ με, σε καταλαβαίνω, Και εσείς να στε καλά και να περνάτε ακόμα καλύτερα!
Διαγραφή