4
Ιουνίου 2016
Πριν λίγο καιρό έπεσε στην αντίληψή μου ένα άρθρο με κάποιες φωτογραφίες, από δύο εντυπωσιακά αρχαία μνημεία στην περιοχή του όρους Πατέρας, πάνω από τα Μέγαρα. Οι φωτογραφίες εκείνες, μου άναψαν την επιθυμία να πάω να τα δω με τα μάτια μου.
Τα μνημεία αυτά είναι δύο αρχαίοι
πύργοι, που σώζονται σε πολύ καλή κατάσταση. Ο ένας είναι κυκλικός, ενώ ο άλλος
έχει τετράγωνη κάτοψη. Βρίσκονται στην περιοχή του χωριού Βένιζα, δεξιά και
αρκετά μακριά, από τον επαρχιακό δρόμο Μεγάρων-Αλεποχωρίου και πάνω από την
Ψάθα.
Η περιοχή έχει πυκνή βλάστηση,
κυρίως από πεύκα. Μέσα σε αυτό το πυκνό δάσος σχηματίζονται μικρά ή μεγαλύτερα
πλατώματα.
Σε ένα από αυτά βρίσκεται ένα
τεράστιο φωτοβολταϊκό πάρκο και λίγο παραπάνω, σε ένα άλλο, το Μεγάλο Βαθυχώρι,
βρίσκεται ο κυκλικός πύργος, ενώ περίπου 500 μέτρα νοτιοδυτικά, πολύ κοντά στο
δρόμο, που οδηγεί στο Μικρό Βαθυχώρι είναι ο τετράγωνος. Όλοι αυτοί οι δρόμοι
είναι δασικοί. Οι πληροφορίες του άρθρου μιλάγανε για δυσκολία πρόσβασης σε
συμβατικά αυτοκίνητα. Αυτό με είχε προβληματίσει και αν και δεν είχαμε πολλές
βροχές το χειμώνα που πέρασε, εκείνες τις μέρες έριξε κάποιες, οπότε είχα τους
ενδοιασμούς μου.
Μπήκε ο Ιούνιος, σφίξανε οι
ζέστες για τα καλά και κανονίσαμε το Σάββατο να βρεθούμε με φίλους για μπάνιο
κοντά στο Λουτράκι. Από το πρωί είχε δυναμώσει ο αέρας και όταν φτάσαμε στο
ραντεβού μας είχε δυνατό βορειοδυτικό άνεμο και πολύ κύμα. Έτσι ξεκινήσαμε με
το ένα αυτοκίνητο για μια βόλτα μέχρι την Ψάθα. Μιας και είχαμε το αυτοκίνητο
των φίλων, που είναι 4Χ4, έριξα την ιδέα για τους πύργους. Έγινε δεκτή και έτσι
πήραμε το δρόμο προς τα βόρεια και τα ανατολικά ακολουθώντας τη διαδρομή
παράλληλα με τον Κορινθιακό, άλλοτε κοντά και άλλοτε μακριά, από τη θάλασσα.
Περάσαμε την Περαχώρα, τον Σχίνο, τη Μαυρολίμνη και στο Αλεποχώρι κάναμε δεξιά
για Μέγαρα. Περίπου στα 2/3 της διαδρομής, είδαμε την ταμπέλα προς Βένιζα και
στρίψαμε αριστερά. Φτάσαμε σε διχάλα, όπου δεξιά πάει Βένιζα και Μικρό
Βαθυχώρι, ενώ αριστερά Βένιζα και Μεγάλο Βαθυχώρι. Πήραμε τον αριστερό χωμάτινο
δρόμο και αρχίσαμε να ανηφορίζουμε, χωρίς ποτέ να συναντήσουμε το χωριό της
Βένιζας. Μπήκαμε στο δάσος και σε λίγο φτάσαμε στο φωτοβολταϊκό πάρκο. Πόσο
μεγάλο είναι!! Ακολουθήσαμε την περίφραξή του προς τα αριστερά και μετά από
μερικά λεπτά, μέσα στο πυκνό δάσος και αφού είχαμε αφήσει αριστερά τη διακλάδωση,
που προφανώς έρχεται από την Ψάθα, είδαμε την ταμπέλα. «Αρχαίοι Πύργοι» με
βέλος και δεξιά και αριστερά. Είχαμε φτάσει στο Μεγάλο Βαθυχώρι.
Μερικά μέτρα προς τα αριστερά
είδαμε τον κυκλικό πύργο. Παρκάραμε και πήγαμε να τον περιεργαστούμε από κοντά.
Σύμφωνα με την επιγραφή που
υπάρχει εκεί, οι δύο πύργοι, ήταν μέρος του αμυντικού συστήματος της Μεγαρίδος
χώρας του 4ου π.Χ. αι, για τη φύλαξη της περιοχής αλλά και του
δρόμου που συνέδεε την Πελοπόννησο με τη Βοιωτία και που ακολουθούσαν όσοι
ήθελαν να αποφύγουν τους Αθηναίους.
Ο πύργος, που είχαμε μπροστά μας
έχει διαστάσεις 6,2μ. διάμετρο και 12,5μ. ύψος και εξαιρετική τοιχοποιία.
Μπήκα μέσα να τον περιεργαστώ και
από αυτή την οπτική γωνιά και να βγάλω φωτογραφίες.
Έχει μεγάλο ενδιαφέρον και το
εσωτερικό, που αν και δεν υπάρχουν τα χωρίσματα, είχε 4 ορόφους.
Μπήκαμε ξανά στο αυτοκίνητο και
συνεχίσαμε το δρόμο, που πάει στο Μικρό Βαθυχώρι. Σε λίγο είδαμε πάλι την
πινακίδα: «Αρχαίος Πύργος». Εδώ είμαστε.
Αυτή τη φορά βλέπαμε τον
τετράγωνο πύργο. Πολύ εντυπωσιακός κι αυτός με διαστάσεις 5,5μ. πλευρά
τετραγώνου και 10μ. ύψος.
Μπήκα και σ’ αυτόν μέσα,
έβγαλα φωτογραφίες και βγήκα.
Εκεί απ’ έξω είναι μια τρύπα στο
έδαφος, αρκετά επικίνδυνη, αν δεν προσέξεις. Είναι ένας χώρος, που φαίνεται σαν
να έχει σοβαντιστεί, εσωτερικά, πιθανά για τη συλλογή του νερού. Ποιος ξέρει.
Δεν υπάρχει εκεί κάποια κατατοπιστική επιγραφή.
Εκεί τελείωσε η επίσκεψή μας στα
Βαθυχώρια. Πήραμε το δρόμο για την Ψάθα, όπου κάτσαμε δίπλα στη θάλασσα για το
ψαράκι μας. Απογευματάκι σταματήσαμε για καφέ απέναντι από την Ιαματική Πηγή στο
Λουτράκι, που την επισκεφτήκαμε (http://disaki.blogspot.gr/2016/06/blog-post_5.html). Νωρίς το βραδάκι φτάσαμε στο σπίτι μας!
Εν κατακλείδι, επισκεφτήκαμε δύο
εξαιρετικά μνημεία, από τα καλύτερα διατηρημένα αρχαία, που έχω δει ποτέ, εν
πολλοίς άγνωστα. Όσον αφορά την πρόσβαση δεν ήταν και τόσο δύσκολη. Η διαδρομή είναι
όλη με χώμα, αλλά αρκετά ως πολύ καλή. Μάλιστα ο δρόμος προς Ψάθα, αν και το
άρθρο έλεγε πως είναι καλύτερος, αποδείχτηκε χειρότερος, χωρίς να είναι κακός. Φυσικά
πας άνετα με συμβατικό αυτοκίνητο. Όλα αυτά βέβαια, δεν έχουν κανένα νόημα
κάποια άλλη εποχή (π.χ. χειμώνα), που οι βροχές μπορεί να έχουν αλλάξει τελείως
την κατάσταση. Αξίζει όμως να προσπαθήσει κάποιος να πάει μέχρις εκεί. Να πω
ακόμα πως δεν χρειαστήκαμε το GPS. Αποδείχτηκε πολύ εύκολο το να τα βρεις.
Πάντα τέτοια!
Περισσότερες
φωτογραφίες: https://picasaweb.google.com/106934190911586551442/6292632928548751265?noredirect=1
Το
άρθρο που μου κίνησε το ενδιαφέρον είναι:
Μερικές ακόμα πληροφορίες εδώ:
Θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλια σας!
!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα φίλε μου και καλή σου εβδομάδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι απίστευτο σ΄αυτή την όμορφη μικρή μας πατρίδα να υπάρχουν τόσοι θησαυροί.
Νάσαι καλά φίλε Δήμο.