4 Δεκεμβρίου 2010
Όπως είναι γνωστό ο νομός Κορινθίας, αν και νομός της Πελοποννήσου έχει στην «επικράτειά» του και όλίγον από Στερεά Ελλάδα. Γι αυτό το κομμάτι θα πούμε σήμερα.
Η σημερινή Σαββατιάτικη βόλτα μας είχε πολλά. Ήταν κοντά στην Αθήνα, είχε πολύ πράσινο, είχε λίμνη, είχε αρχαιολογικό χώρο, είχε και ένα φάρο(!). Είχε και νόστιμο ψάρι και στο τέλος είχε και καφέ πίσω από το τζάμι να χαζεύουμε τη θάλασσα απ’ έξω που φουρτούνιασε ξαφνικά και μας έδειξε το χειμωνιάτικο πρόσωπό της.
Βόλτα λοιπόν στο Ηραίον, τη Λίμνη Βουλιαγμένης και στο τέλος Λουτράκι. Όσο κοινότυπη βόλτα και αν ακούγεται, για εμάς ήταν μια βόλτα που μας έφερε για πρώτη φορά να γνωρίσουμε ένα σπουδαίο αρχαιολογικό χώρο και ένα όμορφο, «άγριο» τοπίο με ένα ανθρώπινο έργο του 19ου αιώνα.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Με τους φίλους μας Χρήστο και Μίνα ξεκινήσαμε για Λουτράκι. Περάσαμε χωρίς να σταματήσουμε συνεχίζοντας για Περαχώρα και Λίμνη Βουλιαγμένης. Βρισκόμαστε στη χερσόνησο Αγρίλαος, στον κόλπο Αλκυονίδων Νήσων Ακολουθώντας τη βόρεια πλευρά αυτής της ιδιόμορφης λίμνης-λιμνοθάλασσας, που στη νότια πλευρά της επικοινωνεί με τη θάλασσα του Κορινθιακού από ένα πολύ στενό άνοιγμα, στρίψαμε δεξιά ακολουθώντας αυτή τη φορά τις πινακίδες για τον Αρχαιολογικό χώρο του Ηραίου. Σε λίγο φτάναμε στο ακρωτήριο Μελαγκάβι ή Ηραίον.
Εκεί τελειώνει ο δρόμος και πρέπει να αφήσεις το αυτοκίνητο.
Από το χώρο στάθμευσης ξεκινά ένα κατηφορικό και σχετικά κακοτράχαλο δρομάκι που λίγο παρακάτω χωρίζεται. Αριστερά πάει για τον αρχαιολογικό χώρο, ενώ ευθεία για το Φάρο.
Το Ηραίον κτίστηκε τον 8ο π.Χ. αι. αλλά μόνο λίγα απομένουν από τα αρχικά κτίσματα όπως και από αυτά των κλασσικών χρόνων.
Τα ερείπια αυτά αναπτύσσονται σε επίπεδα μέχρι κάτω στη θάλασσα. Ανάμεσα στο κατώτερο και τα πάνω επίπεδα υπάρχει σήμερα ένα εκκλησάκι.
Θαρρώ είναι του Αη Γιάννη.
Στο πάνω επίπεδο υπάρχουν τα ερείπια μιας αψιδωτής δεξαμενής
στην οποία φτάνει νερό από ένα σύστημα πέτρινων αγωγών.
Πάνω από τη δεξαμενή, είναι τα ερείπια της αίθουσας συμποσίων. Στο κατώτερο επίπεδο, δίπλα στη θάλασσα είναι η στοά σε σχήμα Γ και δύο ιερά.
Της Ήρας Ακραίας και της Ήρας Λιμενίας.
Πάνω από τον αρχαιολογικό χώρο, κτισμένος από το 1897 στην άκρη του ακρωτηρίου Μελαγκάβι, πάνω από τον γκρεμό είναι ο φάρος. Αρχικά λειτουργούσε με πετρέλαιο ενώ τώρα πια είναι ηλεκτρικός και λειτουργεί αυτόματα.
Κατεβήκαμε μέχρι τη θάλασσα, περιηγηθήκαμε στο χώρο, βγάλαμε πολλές φωτογραφίες και ξεκινήσαμε για το φάρο.
Το πρωί που φύγαμε είχε μια λαμπρή λιακάδα. Ο ουρανός όμως βάρυνε και άρχισαν να πέφτουν οι πρώτες σταγόνες. Για πότε ανέβηκα την ανηφόρα δε λέγεται. Με τη γλώσσα έξω έφτασα στο φάρο. Το κτίριο, πέτρινο, είναι του κλασικού φαρικού τύπου.
Το τοπίο άγριο με τους γκρεμούς γύρω. Οι εικόνες μοναδικές. Στα βράχια κάτω από το φάρο ένα ζευγάρι ξένων που κυκλοφορούσαν με σορτσάκι και σαγιονάρα, είχαν βγάλει τα ρούχα και με το μαγιό ετοιμάζονταν να βουτήξουν. Περί ορέξεως…… Έβγαλα κάμποσες φωτογραφίες, τράβηξα βίντεο, θαύμασα εικόνες και ενώ ο αέρας δυνάμωνε και οι σταγόνες άρχισαν να γίνονται πιο χοντρές, ξεκίνησα για το αυτοκίνητο να βρω τους άλλους. Ουφ! Πρόλαβα! Αν και τελικά δεν έριξε πολύ βροχή, ο καιρός άλλαξε και ξαφνικά χειμώνιασε.
Ο αέρας είχε δυναμώσει και ψιλόβρεχε. Η επιφάνεια της λίμνης τώρα είχε αρκετά κύματα.. Στο μαγαζί μια παρέα είχε αγκαζάρει δύο πλανόδιους μουσικούς και το γλένταγαν για τα καλά. Για καφέ συνεχίσαμε στο Λουτράκι. Χειμώνας κανονικός.
Το κύμα που ανέβαινε στην προκυμαία και ένα απίθανο ηλιοβασίλεμα χρωμάτισαν με τον καλύτερο τρόπο το τέλος αυτής της βόλτας μας. Καλό χειμώνα!!
Περισσότερες φωτογραφίες
http://picasaweb.google.com/dimoshellas2/IraionLoutraki4122010#
Το βίντεο από τη βόλτα μας
http://www.korinthia.net/arxaia-hraio.htm
http://en.wikipedia.org/wiki/Heraion_of_Perachora
http://odysseus.culture.gr/h/2/gh251.jsp?obj_id=6762
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου