το δισάκι μου στον ώμο...: Στις δροσιές της Ζάχολης!

Τετάρτη 16 Ιουνίου 2021

Στις δροσιές της Ζάχολης!

8 Ιουνίου 2021

Καιρό τώρα ήθελα να πάω στα ορεινά της Κορινθίας σε κάποιο πολύ ιδιαίτερο «αξιοθέατο» και να το συνδύαζα με μια επίσκεψη στην Ευρωστίνη, αλλά οι καταστάσεις δεν μας το είχαν επιτρέψει.

Ήρθε όμως η ώρα και το αποφασίσαμε. Άλλες όμως οι δικές μας οι βουλές και άλλες αυτές της τεχνολογίας. Ή αλλιώς, παραφράζοντας το γνωστό τραγούδι του Γιώργου Χατζηνάσιου σε στίχους του Ερρίκου Θαλασσινού θα λέγαμε «εμείς γι’ αλλού κινήσαμε γι’ αλλού κι αλλού το GPS μας πάει».

Επειδή τις διαδρομές τις έχω μελετήσει από τα πριν «ψυλλιάζομαι» τις κακοτοπιές και το παρακούω το ρημάδι. Αυτή τη φορά όμως όχι. Έτσι προσπεράσαμε την έξοδο για Ξυλόκαστρο και βγήκαμε σε αυτήν για Δερβένι. Δεν πειράζει, το πάμε ανάποδα.

Πήραμε λοιπόν να ανηφορίζουμε στο δρόμο για Φενεό και λίμνη Δόξα.

Το τοπίο είναι πανέμορφο. Πράσινο, πολύ πράσινο. Και τώρα που είναι τέλος της άνοιξης-αρχές καλοκαιριού, είναι στα μεγαλεία του.

Πρώτη στάση η Παναγία των Καταφυγίων, περίπου στα 8 χμ από την έξοδό μας από την εθνική.

Για να κατέβει κανείς στην εκκλησία, που βρίσκεται στο βάθος του γκρεμού πρέπει να κατέβει πολλά σκαλιά. Όμως ούτε και έτσι γίνεται τίποτα μιας και η σκάλα είναι κλειστή λόγω κατολισθήσεων. Έτσι αρκέστηκα σε μια βόλτα, γύρω από την είσοδο, που βρίσκεται πάνω στο δρόμο.

Έχουν φτιάξει πολλές πέτρινες κατασκευές (μιλάμε για πολύ πέτρα),

που αναπαριστούν διάφορα (φάτνη,

σταύρωση κλπ). Προσωπικά όλο αυτό δεν με ενθουσίασε.

Οι γάτες όμως που είχαν πιάσει τη σκιά και κοιμόντουσαν, φαίνονταν ευτυχισμένες.

Αυτό που είναι εντυπωσιακό, είναι η θέα. Η «γεωμετρία» των καλλιεργειών είναι ένα μοναδικά εκπληκτικό στοιχείο, που πάντα με γοητεύει.

Άλλα 3 χμ με υπέροχες εικόνες και μπήκαμε στην Ευρωστίνη.

Η Ευρωστίνη ή Ζάχολη είναι παλιό, ιστορικό χωριό, παλιότερα έδρα δήμου και «μητρόπολη» της Δυτικής Κορινθίας, στα σύνορα με το νομό Αχαΐας.

Από το χωριό είχαμε περάσει κι άλλες φορές, ανεβαίνοντας για Λίμνη Δόξα (Εις το βουνό ψηλά εκεί…….!).

Μπαίνοντας συναντάμε τις δύο ταβέρνες. Ακριβώς εκεί στρίψαμε αριστερά για να σταματήσουμε μετά από 250μ σε ένα ειδυλλιακό χώρο.

Το «Ρέμα των Μύλων».

Θα μπορούσε να το λένε το «Ρέμα των Ξωτικών» ή το «Ρέμα με τις Νεράϊδες» και θα ταίριαζε απόλυτα, όποια από τα δύο.

Ο Ζαχολήτικος ποταμός, στο δρόμο του προς τον κορινθιακό, περνά μέσα από το χωριό. Το Ρέμα των Μύλων είναι μια ρεματιά

με τρεχούμενα νερά,

μικρούς καταρράκτες,

λιμνούλες με πέστροφες, ξύλινα γεφυράκια,

τραπέζια για ξεκούραση και πικνίκ και βέβαια οργιαστικό πράσινο, υπέροχους ήχους και μοναδικές εικόνες. Η βόλτα μέσα σε αυτή τη ρεματιά είναι ένα βάλσαμο για την ψυχή. Και εμείς απολαύσαμε αυτή την αίσθηση και τη μοναδική εμπειρία.

Γυρίσαμε και κάτσαμε σε μια από τις δύο ταβέρνες για να φάμε για μεσημέρι. Ένα υπέροχο αεράκι, που μας συντρόφεψε όλη την ώρα,

τα πολλά λουλούδια ένα γύρω

και οι εικόνες του χωριού, σε συνδυασμό με το πολύ νόστιμο φαγητό συμπλήρωσαν τις υπέροχες εμπειρίες που μας χάρισαν οι δροσιές της Ζάχολης.

Μετά το φαγητό μπήκαμε στο αυτοκίνητο, και ανεβήκαμε μέχρι την άλλη άκρη του χωριού να δούμε (γι άλλη μια φορά) το ναό του Αγίου Γεωργίου.

Ο ναός, όπως αναφέρεται στην επιγραφή δίπλα στην είσοδο,

φτιάχτηκε το 1811, μέσα σε 39 ημέρες. Το κύριο αρχιτεκτονικό χαρακτηριστικό της βυζαντινού τύπου εκκλησίας, είναι οι 17 τρούλοι της.

Η εκκλησία δυστυχώς ήταν κλειστή.

Από την πίσω μεριά, εκεί που στέκει το ξεχωριστό καμπαναριό,

η θέα προς το χωριό είναι υπέροχη.

Πήραμε το δρόμο προς τα βορειοανατολικά και μετά από 8χμ φτάσαμε στο χωριό Πύργος. Από εκεί προσπαθήσαμε να πάμε στον αρχικό μας προορισμό, αλλά μπλέξαμε σε σχετικά άσχημους χωματόδρομους, που δεν ξέραμε αν θα μας έβγαζαν εκεί που θέλαμε και αποφασίσαμε να το αναβάλουμε για άλλη φορά.. Έτσι από τον Πύργο πήραμε το δρόμο και σε λίγο φτάσαμε στη θάλασσα, στην παλιά εθνική οδό Κορίνθου-Πάτρας, που περνάει από όλα τα παραθαλάσσια χωριά της περιοχής. Σε λίγο βγήκαμε στην εθνική και απόγευμα πια φτάσαμε στο σπίτι μας.

Άλλη μια εκδρομή τελείωσε. Αν και δεν καταφέραμε να πάμε εκεί που αρχικά θέλαμε, πήγαμε σε ένα μέρος υπέροχο και περάσαμε πολύ όμορφα. Αυτό έχει σημασία άλλωστε.

Και σε άλλα με υγεία!

Τα βίντεο από την εκδρομή