20 Οκτωβρίου 2021
Είναι η τρίτη μέρα που βολοδέρνουμε στα Τζουμέρκα. Τα πανέμορφα, μοναδικά Τζουμέρκα.
Μετά τους Καλαρίτες πήραμε το δρόμο για το Συρράκο. Περάσαμε το Προσήλιο και ανηφορίζουμε με πολλές στροφές (όπως όλες οι διαδρομές στα Τζουμέρκα). Η Σοφία ζαλίστηκε και σταμάτησα για να πάρει λίγο αέρα. Ανοίγοντας την πόρτα της, άκουσα ένα τρομερό θόρυβο πίσω μου. Γυρνάω και βλέπω βράχια να γκρεμίζονται στο δρόμο στο σημείο που βρισκόμασταν λίγα δευτερόλεπτα πριν(!!!!). Σοκ! Δεν μπορούσα να συνέλθω. Και τώρα; Θα μπορέσουμε να γυρίσουμε πίσω ή έχει κλείσει ο δρόμος; Αποφασίσαμε να συνεχίσουμε για να ενημερώσουμε κάποιον στο Συρράκο. Όμως με έτρωγε. Έτσι αποφασίσαμε να γυρίσουμε να δούμε τι είχε γίνει. Κάνοντας στην άκρη με τα χέρια δύο σχετικά μεγάλες πέτρες και τρέμοντας μην πέσουν και άλλες από πάνω μας, πέρασα ξυστά ανάμεσα στο βράχο που είχε πέσει και στην πιο μεγάλη πέτρα, ανεβαίνοντας πάνω στα χώματα και τις μικρότερες πέτρες. Κατεβήκαμε στα Πράμαντα, ενημερώσαμε Δήμο και Αστυνομία και κάτσαμε στην πλατεία να χαλαρώσουμε, να συνέλθουμε και να φάμε.
Το
γεγονός αυτό με σόκαρε αφάνταστα και ένιωσα δέος για το τι μπορεί να σου
επιφυλάξει η μοίρα και από τι γλυτώσαμε. Ευτυχώς, τέλος καλό όλα καλά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου