Στην Πάτρα για Πάσχα-σκόρπιες εικόνες!

13-17 Απριλίου 2023 

 

 

Με την Πάτρα έχουμε ισχυρούς δεσμούς, χωρίς να έχουμε καταγωγή από εκεί. Απλά ζήσαμε αρκετά χρόνια στην Αχαϊκή πρωτεύουσα, έχουμε φίλους καλούς και κατεβαίνουμε κάθε που μπορούμε.

Την πρόσκληση για Πάσχα στην Πάτρα τη δεχτήκαμε με μεγάλη χαρά. Είπαμε μάλιστα να το συνδυάσουμε με άλλη μια εκδρομή που σχεδιάζαμε καιρό, αλλά όλο το αναβάλαμε. Μερικές μέρες στη Φωκίδα. Αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία. 

Τη Μεγάλη Πέμπτη το πρωί ξεκινήσαμε. Στο ύψος της Ακράτας βγήκαμε από την εθνική και κατεβήκαμε στην παραλία για ένα καφέ στη λιακάδα.

Μεσημέρι φτάσαμε στην Πάτρα. Οι φίλοι μας μας περίμεναν με νόστιμο φαγητό. Για το υπόλοιπο της μέρας κάτσαμε μέσα.

Τη Μεγάλη Παρασκευή ξεκινήσαμε για διάφορες βόλτες στην πόλη. Πρώτα πήγαμε να δούμε το πρόσφατα διαμορφωμένο έλος της Αγυάς.

Αφήσαμε το αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε για μια βόλτα στον υγρότοπο.

Οι υποδομές περιλαμβάνουν ξύλινους διαδρόμους, παρατηρητήρια και παγκάκια για ξεκούραση.

Είμαστε στην άνοιξη και η φύση έχει ξυπνήσει με πρωταγωνιστές του ζωικού βασιλείου τα βατράχια σε ρόλο τενόρων.

Βγήκαμε από τη μεριά της πλαζ με θέα τη γέφυρα.

Πήραμε το αυτοκίνητο και κινήσαμε να πάμε από την άλλη μεριά της πόλης, στο νότιο πάρκο,

απέναντι από τον Άγιο Ανδρέα. Κάναμε όμως μια μικρή στάση λίγο πριν τη μαρίνα για μερικές φωτογραφίες,

μεταξύ των οποίων και το μνημείο για το Πολυτεχνείο.

Γυρίσαμε στο σπίτι για φαγητό και το βραδάκι αποφασίσαμε να πάμε για Επιτάφιο στο χωριό Κρήνη, νότια της πόλης.

Έλα όμως που ο καιρός είχε άλλα σχέδια και όταν άρχισε η περιφορά άρχισε και να ψιχαλίζει, με αποτέλεσμα όλοι να τρέχουν, ακόμα και ο Επιτάφιος και ο παπάς με σηκωμένα ράσα.

Κάτσαμε σε ένα μαγαζί να φάμε νηστίσιμες νοστιμιές και γυρνώντας από τη μικρή περιμετρική το μάτι μου τράβηξε μια εντυπωσιακή εικόνα.

Το Ρωμαϊκό και Μεσαιωνικό Υδραγωγείο, κάτω από την Αρόη, υπέροχα φωτισμένο. Πρέπει κάποτε να έρθω μέρα να το δω.

Το Μεγάλο Σάββατο, όσο οι άλλοι ετοίμαζαν το κατσίκι και το κοκορέτσι για την επομένη βγήκα να φωτογραφίσω εικόνες στην περιοχή του Αγίου Διονυσίου, μέχρι την Αγία Σοφία, δηλ. τη βόρεια πλευρά του κέντρου της πόλης. Οι εικόνες αυτής της μεριάς, μπορεί να μην έχουν τη λάμψη αντίστοιχων του κέντρου (που και αυτές μου αρέσουν πολύ), αλλά ασκούν πάνω μου κάποια γοητεία.

Κτίσματα παλιά,

εγκαταστάσεις του ΟΣΕ,

παλιά βιομηχανικά κτίρια σε κακή

ή πολύ κακή κατάσταση,

οι παλιοί Μύλοι Αγ. Γεωργίου, που «αναπλάθονται» στο νέο σταθμό των υπεραστικών ΚΤΕΛ,

ένα βαθυκόκκινο Θέατρο-Πολυχώρος,

το κτίριο του Ερυθρού Σταυρού,

η εντυπωσιακή Προτεσταντική εκκλησία του Αγίου Αντρέα, του 1872, που δε λειτουργεί πια και δίνει την εντύπωση πως «ψιλοκαταρρέει»,

αλλά και το γλυκό καλημέρισμα στο σχολείο

στην Αγίας Σοφίας με τον ομώνυμο ναό στο βάθος.

Το ίδιο βράδυ πήγαμε στην Ανάσταση στον Άγιο Αλέξη.

Ξημέρωσε ένα Πάσχα μουντό, που αραιά και που ξεσπούσε σε μικρή ή πιο μεγάλη μπόρα.

Ευτυχώς οι σούβλες μας ήταν στεγασμένες και καλά προφυλαγμένες. Έτσι τα καλούδια τους έγιναν υπέροχα. Ας είναι καλά αυτοί που τα ετοίμασαν.

Μετά το φαγητό οι άλλοι ξάπλωσαν και εγώ βγήκα για λίγες ακόμα, μουσκεμένες φωτογραφίες.

Αυτή τη φορά πήγα προς τον ιστιοπλοϊκό με τα εγκαταλελειμμένα σκαριά.

Ανάμεσά τους και ένα «ξεκοιλιασμένο»

που κάποιος μερακλής έχει ζωγραφίσει μια υπέροχη φάτσα ναυτικού. (οι δύο τελευταίες φωτογραφίες είναι τραβηγμένες 8,5 μήνες μετά, προπαραμονή Πρωτοχρονιάς, που κατεβήκαμε ξανά στην Πάτρα)

Τελευταία εικόνα πριν γυρίσω στο σπίτι αυτή του παλιού Χόστελ, στην παραλιακή, που στεγάζονταν σε παλιά βίλα και ήταν από τα κτίρια που μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση όταν το πρωτοείδα το 1974, που κατέβηκα φοιτητής στην Πάτρα. Τότε βέβαια λειτουργούσε. Πρέπει να ήταν ένα από τα παλιότερα της Ελλάδας.

Η Δευτέρα ήταν η τελευταία μέρα μας στην πόλη και αράξαμε μέσα να ξεκουραστούμε. Ως είθισται φάγαμε τα περισσεύματα της προηγουμένης και μόνο το απογευματάκι βγήκαμε για καφέ με παλιούς φίλους, που είχαμε να δούμε κάτι χρόνια.

Κάτσαμε αγναντεύοντας τον Πατραϊκό,

ώσπου ένα από εκείνα τα υπέροχα ηλιοβασιλέματα, που μόνο εκεί βλέπεις (και τύφλα νάχουν κάποια άλλα διάσημα του τόπου μας), μας χάρισε τις τελευταίες εικόνες του ταξιδιού μας. Εικόνες αποχαιρετισμού μέχρι την επόμενη φορά.

Καλή συνέχεια!

 

(το ταξίδι συνεχίζεται  )

 

θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλια σας