Από τον Σαραντάπορο, στο Βοϊδομάτη!

Στο δρόμο του Αώου! Μέρος 7ο

(συνέχεια από  Κόνιτσα, Enduro μηχανές και Οθωμανικά μνημεία!)

 

22 Οκτωβρίου 2023

 

 

Όπως έχουμε πει πιο πάνω, η περιοχή της Κόνιτσας είναι ο τόπος που ο Αώος σμίγει με τους δύο σημαντικότερους παραπόταμούς του. Τον Σαραντάπορο και το Βοϊδομάτη.

Έτσι εκείνη τη μέρα, μετά τις βόλτες μας και τη γνωριμία με τα μνημεία της Κόνιτσας ξεκινήσαμε για επισκέψεις σε μέρη που βρίσκονται σε αυτά τα δύο ποτάμια ή έχουν κάποια σχέση με αυτά.

Πήραμε βόρεια κατεύθυνση και περίπου 15χμ μετά φτάσαμε στη Γέφυρα Κρεμαστή, που γεφυρώνει τον Σαραντάπορο σε ένα σημείο απαράμιλλης ομορφιάς.

Από τα δεξιά ο ποταμός απλωμένος στην ισάδα, περνάει κάτω από τη γέφυρα

και στα αριστερά μπαίνει στα στενά του. Οι εικόνες με τα κάθετα βράχια είναι υπέροχες.

Συνεχίζουμε για περίπου άλλα 10χμ και κάνουμε μια μικρή παράκαμψη περίπου 100-150μ στα αριστερά για να δούμε

ένα πανέμορφο παλιό πέτρινο μονότοξο γεφύρι μέσα σε ένα παραμυθένιο περιβάλλον.

Σε λιγότερα από 2χμ μπήκαμε στον Αμάραντο (πρώην Ίσβορος). Ένα ακόμα από τα Μαστοροχώρια, χτισμένο στις πλαγιές του Γράμμου στα 850μ υψόμετρο έχει ελάχιστους κατοίκους (περίπου 20).

Στην πλατεία του χωριού δεσπόζει ο ναός του Αγ. Γεωργίου, του 1889, που όπως διάβασα έχει περίτεχνο τέμπλο φτιαγμένο από ταλιαδούρους του Γοργοπόταμου (Τούρνοβο) και εσωτερικό τοιχογραφημένο από Χιονιαδίτες ζωγράφους. Δυστυχώς, όπως ήταν αναμενόμενο ήταν κλειστά.

Στην πλατεία βλέπει και το Κοινοτικό κατάστημα,

ενώ λίγο πιο ψηλά είναι το παλιό πέτρινο δημοτικό σχολείο, του 1903.

Άλλα 5 ανηφορικά χιλιόμετρα και φτάσαμε στον οικισμό των Λουτρών Αμάραντου, που είναι στα 1243μ υψόμετρο. Είναι γνωστά για τα Ιαματικά του λουτρά, που πηγάζουν στα 1260μ. Λόγω των λουτρών έχει και κάποιες υποδομές για την εξυπηρέτηση της σίτισης και της στέγασης των επισκεπτών.

Μιας και το μεσημέρι είχε περάσει αρκετή ώρα πριν και εμείς πεινάγαμε κάτσαμε για φαγητό σε ένα εστιατόριο. Φάγαμε πολύ καλά, ήπιαμε τον καφέ μας, αγοράσαμε και κάποια πράγματα που πουλούσε (μέλι, τσάϊ) και πήραμε το αυτοκίνητο για να συνεχίσουμε.

Πρώτα ανεβήκαμε μέχρι τα κτίρια των λουτρών, που όμως λόγω εργασιών τα είδαμε από κάποια απόσταση.

Ας είναι καλά η υπέροχη θέα στα βουνά ένα γύρω!

Στην επιστροφή, αφού περάσαμε τον Αμάραντο, περίπου στο ύψος που είχαμε κάνει την παράκαμψη για το γεφύρι στέκει πάνω στο δρόμο ένα αναστηλωμένο σύνολο γύρω από ένα νερόμυλο. Εκτός του νερόμυλου, έχει βρύση, γεφυράκι, αυλάκι και τραπέζια με παγκάκια, όλα από πέτρα. Πολύ ωραία στάση.

Λίγα μέτρα πιο κάτω ξανά στάση, πάνω στη φουρκέτα που κάνει ο δρόμος. Εκεί είναι γεφυράκι και το ποτάμι με πολύ και ορμητικό νερό περνά από κάτω.

Επόμενη στάση η Δεντροκκλησιά του Αγίου Παϊσίου, δίπλα στο δρόμο και κοντά στο χωριό Αγία Βαρβάρα. Πρόκειται για κουφάλα δέντρου, που έχει μετατραπεί σε εκκλησάκι.

Στο ίδιο χώρο υπάρχει και κανονική, πέτρινη εκκλησία.

Η διαδρομή προς την Κόνιτσα συνεχίστηκε καταπράσινη. Δεν θα γυρνάγαμε όμως ακόμα.

Προσπεράσαμε την πόλη με κατεύθυνση προς τα Γιάννενα. Λίγο μετά το χωριό Κλειδωνιά κάναμε αριστερά

και σε λίγο φτάσαμε στο γεφύρι της Κλειδωνιάς ή Κλειδωνιάβιστας Πρόκειται για μονότοξο γεφύρι, που φτιάχτηκε στα 1853 με έξοδα της Μπαλκίζ Χανούμ, συζύγου του Μακήλ Πασά. Γεφυρώνει τον ποταμό Βοϊδομάτη και βρίσκεται στην έξοδο του φαραγγιού του.

Το μέρος με την πυκνή βλάστηση, κυρίως από πλατάνια και τα ήρεμα νερά του πιο καθαρού, ίσως, ποταμού της Ευρώπης, είναι παραμυθένιο.

Με αυτές τις μαγικές εικόνες τελείωσε η μέρα μας. Γυρίσαμε στο δωμάτιο και δεν ξαναβγήκαμε. Άλλωστε είχαμε τόσα να τακτοποιήσουμε στο κεφάλι μας, που το βράδυ πέρασε χωρίς να το καταλάβουμε και ο ύπνος ήρθε γεμάτος όνειρα με δάση, βουνά, ποτάμια πέτρινα γεφύρια και χωριά.

Δεν είχαμε όμως τελειώσει με την περιοχή. Έπεται συνέχεια!

Η διαδρομή της ημέρας

(το ταξίδι συνεχίζεται Στα χωριά του Σαραντάπορου! Β΄)

 

θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας