Πεδίο του Άρεως

Όαση στην καρδιά της μεγαλούπολης!

19 Μαρτίου 2012

Ζω σ’ αυτή την πόλη μισό αιώνα και …….κάτι ψιλά! Έχω περάσει έξω από το Πεδίο του Άρεως εκατοντάδες φορές, πεζός ή με το αυτοκίνητο. Και όμως δεν είχα μπει ποτέ μέσα μέχρι πριν περίπου δύο εβδομάδες(!!!!). Τότε μια δουλειά, νομικής φύσης, με έφερε κοντά στα δικαστήρια. Φεύγοντας έφτασα μπροστά σε μια από τις πλευρικές εισόδους του πάρκου. Αντί να κινηθώ εξωτερικά στο πεζοδρόμιο, είπα να μπω μέσα να περπατήσω το λίγο που χρειαζόταν μέχρι την έξοδο που θα με έφερνε προς την πλατεία Βικτορίας.
Έχοντας ακούσει κάποια πράγματα στις ειδήσεις για την πρόσφατη ανάπλαση του πάρκου, συνηθισμένος από κάποιες «αναπλάσεις» που έχω δει, περίμενα πολύ τσιμέντο. Η εντύπωση ήταν πολύ ευχάριστη. Αν και δεν περπάτησα παρά μόνο λίγο,

μου έκανε εντύπωση το πολύ πράσινο, οι χωμάτινοι ή πέτρινοι δρόμοι και η ησυχία!! Στην καρδιά της μεγαλούπολης, εκεί που συναντιόνται δύο από τις πιο πολυσύχναστες λεωφόρους και με κίνηση που μπορεί να σε τρελάνει, και όμως όλα αυτά τα ξεχνάς και απολαμβάνεις ηρεμία και ησυχία. Τι κάνει το πράσινο!!!!
Λίγες μέρες μετά, με το Μάρτη να έχει ξεπεράσει τα μισά του και τον ήλιο να ’ναι στις δόξες του, πήρα τη φωτογραφική μου μηχανή και κατέβηκα να το περπατήσω. Όπως το περίμενα κι ακόμα καλύτερο!

Η κεντρική λεωφόρος των Ηρώων του 1821 με τις προτομές δεξιά κι αριστερά, και το μεγάλο παρτέρι στη μέση, ζωσμένο ένα γύρω με συνεχές ξύλινο παγκάκι,

τη μεγάλη πλατεία με το σιντριβάνι,

το εκκλησάκι των Ταξιαρχών με τα μνημεία απ’ έξω,

όπως το κενοτάφιο του Αλέξανδρου Υψηλάντη,

το μνημείο των Ιερολοχιτών λίγο πιο κει

και το μνημείο των πεσόντων Βρετανών, Αυστραλών και Νεοζηλανδών του τελευταίου πολέμου με την Αθηνά πάνω σε ψηλή στήλη και τη «Δηλιακή» λέαινα στα «πόδια» της.

Φυσικά αυτό που κυριαρχεί πάνω σε όλα και πάνω απ’ όλα είναι το πυκνό πράσινο που αλλού μοιάζει δασώδες, αλλού όμως είναι φυτεμένο με τέτοιο τρόπο που να επιτρέπει σε αυτούς που θέλουν να χαρούν την πλούσια λιακάδα.

Και ήταν πολλοί αυτοί που βγήκαν να «μαζέψουν» ήλιο!!! Μαμάδες και μπαμπάδες με μωρά, μοναχικοί περιπατητές αλλά και παιδιά.

Και φυσικά αρκετοί ηλικιωμένοι, που οι περισσότεροι μαζεμένοι κουβέντιαζαν ζωηρά για τα τρέχοντα. Η γνωστή «μικρή βουλή» που συναντά κανείς αρκετά συχνά σε πάρκα και πλατείες και στην οποία «προτείνονται λύσεις» για όλα τα προβλήματα!!

Άλλοι παίζανε τάβλι, με την πανταχού παρούσα «εξέδρα» γύρω τους

ή άλλοι, πιο μοναχικοί αυτοί, παίζανε σκάκι!

Κάποιοι ήταν αραχτοί στα παγκάκια σε κατάσταση απόλυτης χαλάρωσης! Φυσικά δεν έλλειπαν και οι εργάτες που εδώ κι εκεί όλο και κάτι μαστορεύανε.
Περπάτησα πάνω από μια ώρα, έβγαλα πολλές φωτογραφίες και φυσικά πάνω απ’ όλα «γέμισα τις μπαταρίες» μου!
Η πόλη αυτή συνεχίζει να με εκπλήσσει!

Περισσότερες φωτογραφίες: https://picasaweb.google.com/113519638873206463457/Athens1932012
Δύο ενδιαφέροντα άρθρα εδώ:
http://www.attiko-prasino.gr/Default.aspx?tabid=110&language=el-GR

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B5%CE%B4%CE%AF%CE%BF%CE%BD_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%86%CF%81%CE%B5%CF%89%CF%82