Στο δρόμο για τη Γρανάδα!

¡Viva España! ¡Olé!

2017, Ταξίδι στην Ισπανία-μέρος 7ο

(συνέχεια από Κόρδοβα μακρινή και μόνη!)

16 Μαρτίου 2017

Κάπου 200χμ ΝΑ της Κόρδοβας είναι το άλλο διαμάντι της Ανδαλουσίας. Η Γρανάδα. Αλλά εμείς, ως γνωστόν είμαστε ανάποδοι άνθρωποι. Θα πηγαίναμε κατευθείαν στον επόμενό προορισμό μας; Όχι, βέβαια! Θα κάναμε καμιά 100αριά χιλιόμετρα παραπάνω και ένα κύκλο προκειμένου να δούμε δύο αναγεννησιακά κοσμήματα του «στέμματος» της Ανδαλουσίας. Θα σταματάγαμε να δούμε την Μπαέθα (Baeza) και την Ούβεδα (Úbeda), δύο πόλεις που φιγουράρουν στη λίστα της UNESCO με τα μνημεία της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.

Μετά από περίπου 140χμ ανατολικά από την Κόρδοβα, μπήκαμε στην Baeza.

Σταματήσαμε σε μια μεγάλη και μακρόστενη πλατεία, την Paseo Constitución ή απλά Paseo,

που έχει ένα σιντριβάνι με το όνομα σιντριβάνι του αστεριού (Fuente de la Estrella). Στις άκρες αυτής της πλατείας είναι δύο άλλες, μικρότερες. Στην πάνω μεριά η Plaza de España και στην κάτω η Plaza del Pópulo.

Αφήσαμε εκεί το αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε να γνωρίσουμε το κέντρο της πόλης.

Στην Plaza de España, δεξιά ένας Μαυριτανικός πύργος, από τις τότε οχυρώσεις, είναι ενσωματωμένος στα γύρω κτίρια. Είναι ο Torre De Los Aliatares.

Από ένα στενάκι δίπλα του μπήκαμε πίσω από τα κτίρια σε σοκάκια

με όμορφα κτίρια

και αψίδες.

Περάσαμε από το παλιό Πανεπιστήμιο της πόλης (Antigua Universidad,1542-1825), ένα από τα παλιότερα της Ισπανίας,

και συνεχίσαμε προς την Plaza del Pópulo.

Φτάνοντας μπήκαμε από τα δυτικά περνώντας κάτω από μια διπλή αψίδα. Είναι οι Puerta de Jaén y Arco de Villalar, τμήματα του παλιού τοίχους και είναι εκεί από τον 16^ο αι, όπως και τα άλλα κτίρια της πλατείας.

Περνώντας την αψίδα, αμέσως δεξιά (νότια πλευρά) είναι ένα κτίριο, που κάποτε στέγαζε το αστικό δικαστήριο και τους συμβολαιογράφους. Είναι το Las Antiguas Escribanías ή Casa del Pópulo και σήμερα στεγάζει την υπηρεσία και το γραφείο τουρισμού της πόλης.

Στην ανατολική πλευρά της πλατείας είναι ένα υπέροχο κτίριο, που όμως κάποτε στέγαζε σφαγεία (Antigua Carnicería!!!!!!).

Τέλος μέσα στην πλατεία είναι το σιντριβάνι των Λεόντων (Fuente de los Leones) με το Ιβηρορωμαϊκό άγαλμα και τα λιοντάρια γύρω του.

Πήρα χάρτη από το γραφείο τουρισμού, έβγαλα πολλές φωτογραφίες και ξεκινήσαμε να πάμε να δούμε τον καθεδρικό (Catedral de la Natividad de Nuestra Señora de Baeza).

Ο καθεδρικός βρίσκεται κάπως ψηλά και τα στενάκια που πήραμε για να πάμε ήταν αρκετά ανηφορικά, αλλά πολύ γραφικά.

Ο ναός, του 1567, είναι πολύ επιβλητικός εξωτερικά.

Μπήκαμε

και είδαμε πως είναι ενδιαφέρων και μέσα.

Είναι εντυπωσιακό το εικονοστάσι του Ιερού Βήματος.

Σε κάποιο σημείο έχει μια ενδιαφέρουσα αναπαράσταση του Μυστικού Δείπνου.

Έξω από το ναό σχηματίζεται μια πλατεία και εκεί είναι το σιντριβάνι της Παρθένου Μαρίας (Fuente de Santa Maria), του 1564. Λίγο πιο χαμηλά είναι η Πλατεία της Σάντα Κρουζ (Plaza Santa Cruz)

με την ομώνυμη εκκλησία (Iglesia de la Santa Cruz)

και απέναντι της ένα υπέροχο γοτθικό παλάτι, το Palacio de Jabalquinto,

ενώ δίπλα του βλέπαμε άλλο ένα σημείο από το τεράστιο κτίριο του παλιού πανεπιστημίου. Περίπου 200μ πιο κάτω φτάσαμε στο αυτοκίνητο. Είχε μεσημεριάσει και η ζέστη ήταν αρκετά έντονη και ενοχλητική. 

Σε λίγα λεπτά θα φτάναμε στην Úbeda και αναγκαστικά θα έπρεπε να τη δούμε μέσα στο λιοπύρι. Δεν γινόταν όμως αλλιώς. Μπρος για την Úbeda λοιπόν. 

Η Úbeda είναι ένα διαμάντι της Ανδαλουσίας. Είχε τη μεγάλη τύχη να την προστατεύουν κάποιοι από τους σπουδαιότερους άντρες της Ισπανίας του 16^ου αι, όπως ο Γραμματέας του κράτους Francisco de los Cobos y Molina (1477-1547) και ο ανιψιός του Juan Vázquez de Molina (1500-1570).

Αφήσαμε το αυτοκίνητο στη βορειοδυτική άκρη της παλιάς πόλης, πίσω από το παλιό νοσοκομείο (Hospital de Santiago), του 1562,

στο οποίο φτάσαμε μέσα από ένα στενάκι.

Στο κτίριο αυτό σήμερα στεγάζονται διάφορες δραστηριότητες (βιβλιοθήκη, εκθεσιακοί χώροι κλπ). Ο ένας από τους δύο πύργους στην πρόσοψη έχει χρωματιστά κεραμίδια σε λευκό και μπλε, σα ψηφιδωτό. Πήραμε το δρόμο (Calle Obispo Cobos), που περνάει από μπροστά και κινηθήκαμε προς τα ανατολικά. Θες το μεσημέρι, θες η ζέστη, μια ερημιά την είχε. Τα μαγαζιά κλειστά, κόσμος ελάχιστος και εμείς να πηγαίνουμε από σκιά σε σκιά.

Ευτυχώς σε αυτές τις πόλεις οι δρόμοι είναι στενοί και η σκιά αρκετά εύκολη. Κάπου εκεί είδαμε ένα φαγάδικο ανοικτό. Πεινάγαμε αλλά κυρίως θέλαμε να χωθούμε κάπου με δροσιά και μπήκαμε να τσιμπήσουμε κάτι πρόχειρο και να πιούμε ένα καφέ.

Αφού συνήλθαμε κάπως συνεχίσαμε μέχρι την Πλατεία της Ανδαλουσίας (Plaza Andalucia). Αν και δεν είναι μεγάλη έχει όμορφα κτίρια ένα γύρω, 

όπως τον πύργο του ρολογιού (Torre del Reloj) 

και τον Ναό της Αγίας Τριάδας (Iglesia de la Santísima Trinidad).

Μπαίνοντας ξανά στα σοκάκια, το βλέμμα μου τράβηξε η επιγραφή-πίνακας μιας ταβέρνας.

Στα 1212 έγινε στην περιοχή μια καθοριστική μάχη μεταξύ Χριστιανών και Μαυριτανών, με νίκη των πρώτων. Η μάχη αυτή έμεινε στην ιστορία σαν La Batalla de Ubbadat (έτσι λέγαν οι άραβες την Úbeda) ή la Batalla de las Navas de Tolosa. Αυτή τη μάχη παρίστανε η πινακίδα και το όνομά της έφερε η ταβέρνα.

Συνεχίσαμε μέσα από γραφικά σοκάκια,

αφήσαμε δεξιά μας τον πύργο Torre del Palacio de los Condes de Guadiana

και φτάσαμε στην πλατεία του Δημαρχείου (Plaza del Ayuntamiento),

όπου βλέπει το Palacio Vela de los Cobos

και το Δημαρχείο της πόλης (Ayuntamiento de Úbeda).

Το κτίριο του Δημαρχείου είναι ένα παλάτι, που η κύρια όψη του είναι από την άλλη μεριά στην πλατεία Plaza Vázquez de Molina,

μια εντυπωσιακή πλατεία με πολύ πράσινο και υπέροχα κτίρια.

Ένα είναι αυτό για το οποίο αναφερόμαστε, το Palacio Juan Vázquez de Molina, του 16^ου αι,

ενώ απέναντι είναι Ναός της Παρθένου του 13^ου αι (Basílica de Santa Maria de los Reales Alcázares).

Δίπλα στην εκκλησία είναι η Φυλακή του Επισκόπου (Cárcel del Obispo), ένα κτίριο όπου ο επίσκοπος φυλάκιζε για τιμωρία τις μοναχές. Σήμερα στεγάζει τα Δικαστήρια της πόλης.

Στην ανατολική πλευρά της πλατείας είναι ένας ακόμα ναός. Η Sacra Capilla del Salvador του 16^ου αι. Ήταν το προσωπικό παρεκκλήσι του Francisco de los Cobos, στο οποίο έχει θαφτεί.

Στην επιστροφή προς το αυτοκίνητο, κάναμε μια κάπως διαφορετική διαδρομή.

Περάσαμε από την πλατεία του Αγίου Πέτρου (Plaza San Pedro)

με την ομώνυμη εκκλησία (Iglesia de San Pedro)

και φτάσαμε στην αρένα της πόλης (Coso de San Nicasio ή Plaza de Toros). Είχε κάποια γιορτή με έκθεση. Μπήκαμε λίγο και φύγαμε.

Σχεδόν 150χμ και μιάμιση ώρα μετά φτάσαμε στη Γρανάδα. Αφήσαμε τα πράγματα στο δωμάτιο, φρεσκαριστήκαμε και κατεβήκαμε να βρούμε κάπου να φάμε. Είχε ήδη σουρουπώσει, βρήκαμε κάπου κοντά, φάγαμε πολύ ωραία, ήπιαμε και τη μπυρίτσα μας και γυρίσαμε στο δωμάτιο. Λίγη δουλειά στον υπολογιστή και μετά χαλάρωση. Να κατακάτσουν οι εμπειρίες και οι εικόνες της μέρας, να «αδειάσει» το μέσα μας να είναι έτοιμο για τα ακόμα πιο τρανά, που μας περιμένανε την άλλη μέρα στην πόλη αυτή, που φωλιάζει στα πόδια της Χιονισμένης Οροσειράς (Sierra Nevada). Καλή μας νύχτα!

(το ταξίδι συνεχίζεται Μια μέρα στη Γρανάδα!)

θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας