Κρήτη μου, όμορφο νησί, κλειδί του Παραδείσου! Μέρος 4ο
(Συνέχεια από Τελευταίες εικόνες από το Λασίθι!)
30 Ιουνίου-2 Ιουλίου 2017
Το ματαιωμένο σχέδιο
Μετά
το μπάνιο και το πρωινό, φορτώσαμε και ξεκινήσαμε για το Ηράκλειο. Αν και
είχαμε άλλα σχέδια, ουσιαστικά το ταξίδι μας στο Λασίθι είχε τελειώσει.
Η
μέρα ήταν ακόμα πιο ζεστή από τις προηγούμενες και οι προβλέψεις μίλαγαν για
ένα διήμερο που έρχονταν και θα έβαζε την Ελλάδα στο φούρνο. Προέβλεπαν
θερμοκρασίες που θα ξεπερνούσαν αρκετά τους 40.
Όταν
φύγαμε το θερμόμετρο έδειχνε 34, στα Μάλια είχε φτάσει 36 αλλά είπαμε να
στρίψουμε αριστερά για το οροπέδιο Λασιθίου, μπας και στα ψηλά ήταν κάπως πιο
υποφερτά.
Ο δρόμος φιδογυρίζει και σκαρφαλώνει. Μαζί του και ο υδράργυρος. Λίγο πριν το χωριό Μόχος έχει φτάσει τους 42, οπότε καταλαβαίνουμε πως δεν μας παίρνει να συνεχίσουμε. Γυρίζουμε και κατευθείαν στην Αμμουδάρα Ηρακλείου, στο δωμάτιό μας. Το κλιματιστικό του δωματίου είναι μονόδρομος. Παραγγέλνουμε κάτι απ’ έξω για φαΐ και πέφτουμε να ξεκουραστούμε.
Το
απόγευμα τηλεφώνησα στον Μ. Ήμασταν στο Πανεπιστήμιο, στην Πάτρα μαζί και
είχαμε να δούμε ο ένας τον άλλο περίπου 40 χρόνια. Βρεθήκαμε το βράδυ που είχε
κάπως δροσίσει αλλά μιας και όλο το Ηράκλειο ήταν έξω καταλήξαμε στην
Αλικαρνασσό, όπου μένουν ο Μ. με τη γυναίκα του τη Ρ. και κάτσαμε σε ένα
μεζεδοπωλείο. Είπαμε πολλά για τα παλιά και τα τωρινά και μεσάνυχτα πια
χωρίσαμε για επιστροφή.
Δροσιά στο
Αρχαιολογικό Μουσείο
Ο
μήνας μπήκε με κατάσταση «κόλασης»! Πήγαμε για μπάνιο στις 9 και είχε ήδη πολύ
κόσμο. Γυρίσαμε μετά το μπάνιο και μετά το πρωινό σκεφτήκαμε που να πάμε νάχει
κάποια δροσιά. Μόνη λύση κάποιος εσωτερικός, κλιματιζόμενος χώρος, κάτι που
ταίριαζε με το Αρχαιολογικό Μουσείο του Ηρακλείου, μια επίσκεψη που είχαμε άλλωστε
προγραμματίσει. Διπλό το όφελος.
Ένα παγκοσμίως, μοναδικό μουσείο, με εκθέματα μοναδικά και συγκλονιστικά και ένα δίωρο δροσιάς.
Το
1983 είχαμε επισκεφτεί το μουσείο και είχαμε μείνει με το στόμα ανοιχτό. Τότε δεν
είχε πάρει την πιο σύγχρονη μορφή που έχει σήμερα και ο όροφος με τις τοιχογραφίες
ήταν κλειστός λόγω έργων.
Τι να πει κανείς και τι να γράψει γι αυτό το Μουσείο! Ένα από τα μεγαλύτερα της Ευρώπης και σίγουρα το σημαντικότερο και μεγαλύτερο στον Κόσμο ολάκερο, όσον αφορά το Μινωικό πολιτισμό.
Τα αριστουργήματα που κοσμούν τις προθήκες του είναι «αμέτρητα».
Αντιγράφω
από την ιστοσελίδα του
Υπουργείου Πολιτισμού
τα σχετικά για το μουσείο:
Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου
είναι από τα πιο μεγάλα και αξιόλογα μουσεία στην Ελλάδα και ένα από τα
σημαντικότερα στην Ευρώπη.[…] Η συλλογή με τις μινωικές αρχαιότητες είναι η
σημαντικότερη στον κόσμο και το μουσείο δίκαια θεωρείται το κατ' εξοχήν μουσείο
του μινωικού πολιτισμού.[…]
Ιστορικό
Η πρώτη αρχαιολογική
συλλογή δημιουργήθηκε στο Ηράκλειο το 1883 […]
Το 1904-1907
κατασκευάσθηκε η πρώτη μουσειακή αίθουσα, στη θέση όπου ήταν τα ερείπια της
ονομαστής βενετικής μονής του Αγίου Φραγκίσκου, δίπλα στο Χουνκιάρ Τζαμί […].
Η δόμηση του
σημερινού κτηρίου, σε σχέδια του αρχιτέκτονα Πάτροκλου Καραντινού, ξεκίνησε το
1937 […] και το 1952 το μουσείο επαναλειτούργησε προβάλλοντας και πάλι τους
ανεκτίμητους θησαυρούς του.
Το 2014 ολοκληρώθηκε
το πρόσφατο πρόγραμμα ανακαίνισης και το Μουσείο Ηρακλείου, ανανεωμένο και με
σύγχρονη αισθητική, άνοιξε ξανά τις πύλες του για το κοινό. Η νέα έκθεση
αναπτύσσεται σε 27 αίθουσες,
όπου οι συλλογές παρουσιάζονται με σύγχρονη μουσειολογική αντίληψη και υποστηρίζονται με ενημερωτικό και εποπτικό υλικό. […]
Μόνιμη
έκθεση Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου
Το πολιτιστικό του απόθεμα καλύπτει περίοδο επτά χιλιετιών, από τη νεολιθική εποχή (7000 π.Χ.) έως τους ρωμαϊκούς χρόνους (3ος αι. μ.Χ.). […]
Η περιήγηση της έκθεσης ξεκινά στο ισόγειο με τη μινωική συλλογή (Αίθ. Ι-ΧΙΙ),
συνεχίζεται στον όροφο με τις μινωικές τοιχογραφίες (Αίθ. ΧΙΙΙ) και τους ιστορικούς χρόνους (Αίθ. XV-XXII) και ολοκληρώνεται στο ισόγειο με τη συλλογή γλυπτών (Αίθ. XXVI-XXVII).
Σε ξεχωριστή ενότητα παρουσιάζονται στον όροφο οι ιδιωτικές συλλογές των Στ. Γιαμαλάκη και Ν.Θ. Μεταξά (Αίθ. ΧΧΙΙΙ), καθώς επίσης και η απήχηση του μινωικού παρελθόντος της Κρήτης στα αρχαία και σύγχρονα χρόνια (Αίθ. XIV, XXV).
Στις δώδεκα αίθουσες
του ισογείου τα εκθέματα του λαμπρού μινωικού πολιτισμού, του πρώτου
αστικού-ανακτορικού πολιτισμού σε ευρωπαϊκό έδαφος, παρουσιάζονται μέσα από
θεματικές ενότητες που αναδεικνύουν τη συγκρότηση των πρώτων κοινοτήτων, την
ανάδειξη ηγετικών τάξεων και την παγίωση της ανακτορικής ισχύος και ιεραρχίας,
καθώς και τις μινωικές γραφές που αποτέλεσαν τη βάση του διοικητικού
συστήματος.
Η εξωστρέφεια των παραθαλάσσιων κρητικών κέντρων και η δημιουργία ποντοπόρων πλοίων ευνόησαν τη συμμετοχή σε δίκτυα ανταλλαγών, τις εισαγωγές και τη μεταφορά ιδεών ήδη από την προχωρημένη 3η χιλιετία π.Χ.,
ενώ εξασφάλισαν στην Κρήτη μια πρωτοπόρα θέση στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο κατά τον 16ο και πρώιμο 15ο αι. π.Χ.
Η κυριαρχία των θαλασσοδρόμων Μινωιτών στο Αιγαίο που συνδέεται με τους αρχαίους μύθους για τον ημίθεο βασιλιά Μίνωα, μονάρχη του πολυδαίδαλου ανακτόρου της Κνωσού αποτελεί βασικό άξονα της έκθεσης.
Παράλληλα, σε ειδικά αφιερωμένες αίθουσες εκτίθενται ευρήματα που σχετίζονται με τις θρησκευτικές τελετουργίες,
τα αθλήματα, τις δημόσιες εκδηλώσεις,
εκφάνσεις της ιδιωτικής ζωής
και τα ταφικά έθιμα.
Η περίφημη μινωική
τέχνη αναδεικνύεται μέσα από χιλιάδες εκθέματα.
Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν οι διάσημες Θεές των Όφεων από φαγεντιανή,
το λίθινο ρυτό σε σχήμα ταυροκεφαλής, οι τοιχογραφίες του Πρίγκιπα των Κρίνων
και των Ταυροκαθαψίων, το χρυσό Κόσμημα των Μελισσών,
η Σαρκοφάγος της Αγίας Τριάδας,
τα πολύχρωμα καμαραϊκά αγγεία, οι πινακίδες Γραμμικής Β από την Κνωσό,
αλλά και ο αινιγματικός ενεπίγραφος Δίσκος της Φαιστού.
Στις αίθουσες του
ορόφου που είναι αφιερωμένες στους Ιστορικούς χρόνους παρουσιάζεται η Κρήτη
ενταγμένη πλέον στις πολιτισμικές και πολιτικές δομές του αρχαίου ελληνικού
κόσμου. Δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην ίδρυση των Κρητικών πόλεων, καθώς και στη
λατρεία στα οργανωμένα ιερά. Παράλληλα, τα ταφικά ευρήματα αποκαλύπτουν
πεποιθήσεις και πρακτικές που σχετίζονταν με τη μεταθανάτια ζωή, ενώ ευρήματα
όπως τα είδη καλλωπισμού, τα ψηφιδωτά και οι επιγραφές δηλώνουν την ευμάρεια
και ανακλούν εικόνες της ζωής. Η νομισματοκοπία που αναπτύσσεται σε χωριστή
ενότητα πιστοποιεί την ακμή των πόλεων και τη δραστηριοποίηση των Κρητών ως
μισθοφόρων στην ανατολική Μεσόγειο.
Οι δύο αίθουσες των
γλυπτών στο ισόγειο συνιστούν μια αυτόνομη ενότητα που λειτουργεί ανεξάρτητα
από την υπόλοιπη έκθεση ως ένα είδος γλυπτοθήκης. Φιλοξενεί γλυπτά που
καλύπτουν την περίοδο από τον 7ο έως τον 3ο αι. μ.Χ. Κυρίαρχη θέση έχουν τα
αρχαϊκά γλυπτά που αναδεικνύουν την πρωτοπορία της Κρήτης στη δημιουργία της
ελληνικής μνημειακής γλυπτικής, η οποία εμπνέεται από τη δωρική αυστηρότητα.
Σειρά πορτραίτων των Ρωμαίων αυτοκρατόρων και ρωμαϊκά αντίγραφα γνωστών
αγαλματικών τύπων της κλασικής αρχαιότητας υποδηλώνουν την ακμή του νησιού κατά
τους ρωμαϊκούς χρόνους, όταν Γόρτυνα έγινε πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής επαρχίας της
Κρήτης και της Κυρηναϊκής.
Στον κήπο του
Μουσείου σώζονται τα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα του ενετικού μοναστηριού του Αγίου
Φραγκίσκου που πιστοποιούν την ακμή της πόλης του Ηρακλείου κατά την περίοδο
της Ενετοκρατίας.
Ακόμα μερικά από τα εκθέματα του μουσείου
Βγήκαμε από τις εκθέσεις κάπως ζαλισμένοι, με συμπτώματα του «Συνδρόμου της Φλωρεντίας» (σωματικές ενοχλήσεις από τη λήψη υπερβολικά μεγάλης «δόσης» πολιτισμού). Πώς να αντέξει ο φουκαράς ο νους μας τόσα πολλά αριστουργήματα, μαζεμένα σε ένα τόπο.
Για
να ξεκουραστούμε, να συνέλθουμε και να τσιμπήσουμε κάτι, μιας και το μεσημέρι
είχε προχωρήσει, κάτσαμε στο μπαρ. Πέρασε κι εκεί λίγη «δροσερή» ώρα και
γυρίσαμε στο δωμάτιο να ξεκουραστούμε.
Γύρω
στις 18.00 με πήρε στο τηλέφωνο ο Μάνθος και μας πρότεινε συνάντηση. Με τον
Μάνθο υπηρετούσαμε τη μαμά πατρίδα στη Λέρο, το 1980 και είχα να τον δω από
τότε. Βρεθήκαμε στην περιοχή Χάνι Κοκκίνη.
Μπάνιο και μετά βεγγέρα. Μια παρέα Ηρακλειωτών 10-15 ατόμων έχουν φέρει διάφορα καλούδια και καθίσαμε μέχρι πολύ αργά με φαΐ, μπυρίτσες, κουβεντούλα και σχετική δροσιά.
Περασμένα
μεσάνυχτα γυρίσαμε στο δωμάτιο για ύπνο.
Το ενυδρείο της Μεσογειακής πανίδας
Σήμερα
η θερμοκρασία συνεχίζει νάναι ψηλή, αλλά φυσάει ένα βορειοδυτικό καυτό αεράκι
που είχε σηκώσει αρκετό κύμα. Κάναμε ένα μπάνιο, λίγο δύσκολα και γυρίσαμε για
πρωινό.
Ακολουθώντας
τη λύση της προηγουμένης πήγαμε αυτή τη μέρα στο Creteaqurium,
ή Θαλασσόκοσμο,
το ενυδρείο με τους θαλάσσιους οργανισμούς της Μεσογείου, στην παλιά Αμερικανική Βάση στις Γούρνες του Ηρακλείου.
Πολύ εντυπωσιακό, σε καλωσορίζει με ένα όμορφο ψηφιδωτό
και ένα τεράστιο χταπόδι πάνω από την κεντρική είσοδο. Το εσωτερικό του είναι πολύ ενδιαφέρον,
με μεγάλο αριθμό ψαριών αυτής της γωνιάς του πλανήτη,
καρχαριοειδή,
πολλά ασπόνδυλα,
αλλά και αρκετά τροπικά είδη. Έτσι περάσαμε ένα εποικοδομητικό δίωρο και κυρίως πολύ δροσερό. Και το φαΐ στο εστιατόριο ήταν αρκετά καλό.
Γυρίσαμε
και ξεκουραστήκαμε μέχρι να προχωρήσει η μέρα και να πέσει λίγο η λαύρα.
Το
βράδυ συναντηθήκαμε στα ανατολικά της Αμμουδάρας με τον Αντώνη και τη γυναίκα
του Κυριακή. Με τον Αντώνη «γνωριστήκαμε» πριν μερικά χρόνια μέσα από ένα
ταξιδιωτικό φόρουμ στο ίντερνετ, αλλά δεν είχε τύχει να βρεθούμε και να
γνωριστούμε και στην πραγματικότητα. Ήταν ευκαιρία αυτό το ταξίδι στο Ηράκλειο.
Μιλήσαμε για τα δικά μας, για ταξίδια και φυσικά δροσιστήκαμε.
(το ταξίδι συνεχίζεται Μάθημα Κρητικής Ιστορίας!)
θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλια σας
Καλησπέρα. Το θέμα είναι κάθε φορά που σας διαβάζω, είμαι στήλη άλατος. Με γοητεύεται. Συνεχίστε να μας μαθαίνετε πράγματα από τις υπέροχες βόλτες σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια, αν και τα βρίσκω λίγο υπερβολικά.
Διαγραφή