Δειλινό στην «αγγελόμορφη» δεσποσύνη του Μοριά!

11 Νοεμβρίου 2015

Ο καιρός τον φετινό Νοέμβρη μόνο φθινοπωρινός δεν είναι. Κάθε μέρα ήλιος λαμπρός και θερμοκρασίες μεταξύ 20 και 27 βαθμούς θυμίζει περισσότερο Ιούνη. Μόνο η μέρα που τελειώνει νωρίς μας θυμίζει πως πάμε για Χειμώνα. 

 

Μια τέτοια μέρα είπαμε να χαρούμε κι εμείς τον καιρό με μια όμορφη εκδρομή. Προορισμός μας η Αργολίδα. Πρώτα να δούμε την Πυραμίδα στο Ελληνικό (http://disaki.blogspot.gr/2015/11/blog-post_15.html), μετά να φάμε το ψαράκι μας στο λιμανάκι των Μύλων και στο τέλος να πάμε για καφέ στο Ναύπλιο.

Όταν φτάσαμε στην πανέμορφη Αργολική πρωτεύουσα, οι ίσκιοι είχαν αρχίσει να μακραίνουν.

Ο ήλιος φώτιζε το Παλαμήδι που «έφεγγε» πάνω από τα σπίτια της πόλης,

που με τη σειρά τους έριχναν τον βαρύ και υγρό ίσκιο τους στα στενά δρομάκια.

Ήταν η γλυκιά εκείνη ώρα που το απόγευμα είχε αρχίσει να δίνει τη θέση του στο σούρουπο.

Το Μπούρτζι, μπανταρισμένο με σκαλωσιές στα ανοικτά του λιμανιού σαν να έπλεε στην ακύμαντη θάλασσα!

Κάναμε μια μεγαλούτσικη βόλτα και κάτσαμε για τον καφέ μας στην πλατεία του Συντάγματος.

Ευκαιρία για πολλές όμορφες φωτογραφίες.

Τα πάντα ήταν τόσο ήρεμα! Δυο τρία παιδιά από τις γύρω παρέες έπαιζαν, κυνηγιόνταν ή έτρεχαν με τα ποδήλατά τους, ζωντανεύοντας λίγο την, μέχρι κατατονίας, ήρεμη ατμόσφαιρά.

Το Ναύπλιο ήταν, είναι και θα είναι πάντα μια από τις ομορφότερες πόλεις αυτού του τόπου.

Την ώρα όμως που σηκωθήκαμε να φύγουμε είχε αρχίσει να σκοτεινιάζει και να ανάβουν τα φώτα. Με λίγα λόγια ήταν η ώρα να αρχίσουν να βγαίνουν ιππότες πάνω σε άλογα και δεσποσύνες αλλοτινών καιρών.

Ήταν η ώρα να αρχίσει το παραμύθι που στοιχειώνει τα όνειρα των λίγων τυχερών που ζουν στην καρδιά αυτής της πανέμορφης πόλης.

Δεσποσύνη μου υποβάλλω τα σέβη μου και τις ευχές μου για καλή νύχτα. Να μου επιτρέψεις όμως, να σε επισκεφτώ και πάλι, έστω και στο όνειρό μου! 

Περισσότερες φωτογραφίες: https://picasaweb.google.com/106934190911586551442/Argolis112015?noredirect=1