Φρεατίων αφήγησις!

Από τα αρχαία ακόμα χρόνια, στις πόλεις φρόντιζαν, όχι μόνο ό,τι υπήρχε στην επιφάνεια της γης αλλά και αυτά που είχαν φτιάξει κάτω από αυτήν. Τους αγωγούς που έφερνε το νερό στην πόλη και αυτούς που έπαιρναν τα λήμματα της μακριά.

Στις μέρες μας κάτω από τα πόδια μας, ιδίως στις μεγάλες πόλεις, υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος, παράλληλος προς αυτόν της επιφάνειας. Και δεν μιλάω μόνο για το σύστημα μετρό. Κάτω από τα πόδια μας περνάνε σωλήνες του νερού, αγωγοί αποβλήτων, καλώδια τηλεφωνίας και σε κάποιες περιπτώσεις καλώδια μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις χρειάζεται ένα σύστημα πρόσβασης, για τη συντήρηση τους. Κάθετα φρεάτια τα οποία σκεπάζουν στην επιφάνεια με καλύμματα, συνήθως μεταλλικά. Τα περισσότερα από αυτά είναι απλά, χωρίς άξια προσοχής και παρατήρησης. Υπάρχουν όμως και οι εξαιρέσεις. Καλύμματα φρεατίων με διακόσμηση, πολλές φορές περίτεχνη, με διάφορα θέματα. Τις περισσότερες φορές με τον θυρεό της πόλης ή κάποια τοπόσημα της, αλλά και άλλα θέματα.

Στα ταξίδια μου, χωρίς να το επιδιώκω, πολλές φορές το μάτι μου πέφτει σε τέτοια φρεάτια και τότε τα φωτογραφίζω.

Από το 2008 ως και το 2019 έχω φωτογραφίσει φρεάτια σε 16 Ευρωπαϊκές πόλεις, κυρίως σε πρώην Σοσιαλιστικές χώρες. Τα πιο «όμορφα» και με τη μεγαλύτερη ποικιλία θεμάτων, τα είδα στην πρωτεύουσα της Λευκορωσίας, το Μινσκ. Φωτογράφισα και 2 στην Τεχεράνη, την πρωτεύουσα του Ιράν.

 

Το 1^ο φρεάτιο που φωτογράφισα ήταν στο Βερολίνο, την πρωτεύουσα της Γερμανίας, το 2008.

Από το ίδιο ταξίδι ένα στη Λειψία, της Γερμανίας (Έξι μέρες στο Βερολίνο και τις γύρω περιοχές!)

και ένα στην πόλη Τσέσκυ Κρούμλοβ της Τσεχίας (Διαμάντια στη …. Νότια Βοημία!!).

Το 2009 φωτογράφισα ένα στην πόλη Bensheim της Γερμανίας (Σοκολάτες, Μπλακ Φόρεστ κι ένα ποτήρι κρασί! Β΄).

Το 2011 ένα, εξαιρετικά περίτεχνο στη Βουδαπέστη, την πρωτεύουσα της Ουγγαρίας (Βουδαπέστη, η Βασίλισσα του Δούναβη!)

και ένα στην πρωτεύουσα της Σλοβακίας, τη Μπρατισλάβα (Παιγνίδια με τα σύνορα 1!).

Το 2014 ένα στην Πράγα (Οι αγορές που γίνανε πλατείες!)

και ένα στην Κούτνα Χόρα της Τσεχίας (Η Αγία των Ορυχείων!).

Το 2015 στο ταξίδι στις χώρες της Βαλτικής και την Αγία Πετρούπολη,

ένα στην πόλη Τάρτου της Εσθονίας (Ένα καυτό φιλί στο Tartu!)

και δύο στην πόλη Κάουνας της Λιθουανίας.

Το 2^ο, δεν έχει κάποιο ενδιαφέρον αισθητικό αλλά έχει ιστορικό. Πρόκειται για φρεάτιο από τα χρόνια της Σοβιετικής Ένωσης (ΕΣΣΔ). Στο κείμενο, που έχει στο πάνω μέρος βλέπει κανείς σε Κυριλλικό αλφάβητο να γράφει «ЛИТ ССР», δηλ. Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Λιθουανίας (Γάμοι, πολλοί γάμοι στο Κάουνας!).

Στην Αγία Πετρούπολη ένα, που κι αυτό πρέπει να είναι από τα χρόνια της ΕΣΣΔ, μιας και το ίδιο ακριβώς είδα το 2019 στο Κίεβο, την πρωτεύουσα της Ουκρανίας (Πετρούπολη-Λένινγκραντ-Αγία Πετρούπολη! 1).

Το 2016 ένα υπέροχο στη Βασιλεία της Ελβετίας (Ελβετική ακρίβεια!-1ο)

και το 2017 ένα στην πόλη Ρόντα, στην Ανδαλουσία, στα νότια της Ισπανίας (Στο δρόμο των λευκών χωριών!).

Το 2019 τέλος, φωτογράφισα έξι στην Ουκρανία, τρία στο Κίεβο

και τρία

στην πόλη

Λβιβ (Λβιβ, μια «Πολωνέζα»…στην Ουκρανία! Α΄).

Στο Κίεβο, εκτός από αυτό, που ήταν ίδιο με αυτό της Αγίας Πετρούπολης,

ένα με το μνημείο του Bohdan Khmelnytsky

και ένα με το μνημείο το αφιερωμένο στον ιδρυτικό μύθο της πόλης (Κίεβο, η κοιτίδα του Πολιτισμού των Ρως! Α΄). 

Στο ίδιο ταξίδι, στην πρωτεύουσα της Λευκορωσίας, το Μινσκ, φωτογράφισα τέσσερα, με ένα ξεχωριστό ενδιαφέρον.

Το ένα ήταν στο πάρκο που περιβάλλει το θέατρο της Όπερας και του Μπαλέτου. Απεικονίζεται το θέατρο και γύρω έχει θεατρικά και μουσικά σύμβολα.

Τα άλλα τρία

έχουν περιμετρικά

το όνομα της πόλης σε 14 γλώσσες-αλφάβητα (Μινσκ, τα τελευταία σφυροδρέπανα! Α΄).

 

Θα τελειώσω με δύο φρεάτια, παραλληλόγραμμα αυτά,

 

που φωτογράφησα το 2015 στην πρωτεύουσα του Ιράν, την Τεχεράνη (Στην Τεχεράνη του τσαντόρ και της μαντήλας!).

Αν και τα καπάκια των φρεατίων δεν αποτελούν σε καμιά περίπτωση ταξιδιωτικά ενδιαφέροντα, έχουν ένα κάποιο ενδιαφέρον μιας και δείχνουν την αισθητική άποψη των ντόπιων, που θέλουν, ακόμα και το ταπεινό αυτό αντικείμενο να έχει μια αισθητική.

Ελπίζουμε πως σύντομα θα μπορέσουμε και πάλι να ταξιδέψουμε, να δούμε τα πολλά και όμορφα αξιοθέατα του μοναδικού μας πλανήτη και να αφουγκραστούμε και αυτά που θα έχουν να μας αφηγηθούν τα ταπεινά καπάκια των φρεατίων.