13 Νοεμβρίου 2010
Υπάρχει και στην Ελλάδα ένας δρόμος που είναι ακόμα γνωστός από έναν αριθμό. Πρόκειται για την 111. Βρίσκεται στην Πελοπόννησο και είναι ορεινός δρόμος. Είναι ο δρόμος που ενώνει την Πάτρα με την Τρίπολη. Έχει περίπου 175 χιλιόμετρα μήκος και φτιάχτηκε από την ΜΟΜΑ κυρίως στη διάρκεια της δικτατορίας. Ξεκινάει από την Πάτρα, ανηφορίζει έχοντας στα αριστερά (ανατολικά) το Παναχαϊκό, κυκλώνει από τα δυτικά και τα νότια τον Ερύμανθο, αρχίζει να κατηφορίζει και περνώντας ανάμεσα από τον Χελμό και το Μαίναλο φτάνει στην πρωτεύουσα της Αρκαδίας, την ιστορική Τριπολιτσά!
Το δρόμο αυτό τον έχουμε κάνει αρκετές φορές τα τελευταία 30 χρόνια, κυρίως όμως το πρώτο κομμάτι του από την Πάτρα μέχρι την Ερυμάνθεια και το Σταυροδρόμι και το τελευταίο από τη διασταύρωση για Κλειτορία (Μαζέϊκα) μέχρι Τρίπολη. Έχουν περάσει όμως πάνω από 20 χρόνια που κάναμε όλη τη διαδρομή για τελευταία φορά.
Ο δρόμος κινείται άχαρος στις νότιες γειτονιές της Πάτρας και στα περίχωρά της και λίγο μετά την Καλλιθέα και τη διασταύρωση για Καλάβρυτα αρχίζει να αποκτά βουνίσιες εικόνες και άρα ενδιαφέρον. Είμαστε στα μέσα του Νοέμβρη και τα φυλλοβόλα έχουν όλες τις αποχρώσεις του κίτρινου, του καφέ και του κόκκινου. Μαζί με το πράσινο των υπολοίπων φυτών δίνουν μοναδικές εικόνες!
Περάσαμε τα χωριά Ερυμάνθεια, Καρπέτα, Αγία Τριάδα και τις διασταυρώσεις δεξιά για Αμαλιάδα και για Πύργο και μπαίνουμε τώρα πια σε ένα από τα ωραιότερα δάση της Πελοποννήσου
Το δάσος της Φολόης με τις τεράστιες βελανιδιές. Εκεί κάναμε την πρώτη στάση για φωτογραφίες και να απολαύσουμε για λίγο την υπέροχη, δροσερή αίσθηση του δάσους. Λίγο παρακάτω κάνουμε την επόμενη στάση για καφέ και προμήθειες από τον τοπικό φούρνο στο χωριό Πανόπουλος. Ωραία τα τσουρεκάκια, καλός και ο καφές και φεύγουμε..
Ο δρόμος από εκεί και μετά αλλάζει κατεύθυνση. Από νότια γίνεται ανατολική σχηματίζοντας σε αυτή την περιοχή ορθή γωνία (κατά κάποιο τρόπο).
Ο δρόμος συνεχίζει με ανατολική κατεύθυνση με πολλές στροφές. Σε μια στροφή φάνηκε η Λάμπεια.
Κεφαλοχώρι με εφτά μαχαλάδες απλώνεται αμφιθεατρικά στις πλαγιές των Λάμπειων Ορέων, το νότιο κομμάτι του Ερύμανθου. Μπήκαμε στο χωριό με τα πολύ όμορφα πέτρινα κτίρια.
Δεξιά και αριστερά μαγαζιά , ξενώνες και ένα μικρό άνοιγμα-πλατεία με απρόσκοπτη θέα Εκεί κάναμε μια στάση να δούμε αυτή τη θέα και να βγάλουμε φωτογραφίες. Ο δρόμος συνεχίζει και σε λιγότερο από 10 χιλιόμετρα φτάσαμε στα Τριπόταμα.
Δίπλα στη γέφυρα το παλιό πέτρινο γεφύρι πάνω από τον Αροάνιο ποταμό
Λίγα μέτρα πιο νότια ενώνεται με τον Ερυμάνθιο. Το τρίτο ποτάμι, ο Σειραϊκός πέφτει σ’ αυτά λίγο παρακάτω και δεν φαίνεται από τη γέφυρα που σταματήσαμε. Είχαμε αποφασίσει να κάτσουμε για πέστροφα εκεί αλλά όταν φτάσαμε και ρωτήσαμε μάθαμε ότι το εκτροφείο πέστροφας είχε πια κλείσει. Δυστυχώς! Μάθαμε ότι καλό φαγητό θα βρίσκαμε σε ένα εστιατόριο λίγο παρά κάτω κοντά στο χωριό Πάος, πράγμα που αποδείχτηκε σωστό.
Ωραίο το μαγαζί, πολύ ωραίο το φαΐ και ακόμα πιο ωραίο το μέρος, με νερά να τρέχουνε και πυκνό «πράσινο» που όμως είχε αρχίσει να γίνεται κίτρινο. Στην πλακοστρωμένη αυλή, δίπλα στη μικρή λίμνη με τις πέστροφες (ναι! Πέστροφα φάγαμε!), μερικά μεγάλα πλατάνια.
Δύο από αυτά πολύ κοντά μεταξύ τους και «Σιαμαία» (!!!). Δύο οριζόντια πολύ χοντρά αλλά κοντά κλαδιά κοινά στα δύο δέντρα!! Απίστευτο, μοναδικό θέαμα! Σαν δύο δίδυμα δέντρα που ποτέ δε χωρίστηκαν τελείως. Μετά το φαΐ, περασμένο μεσημέρι, ξεκινάμε για το γυρισμό. Σταματήσαμε όμως και πάλι στη Λάμπεια σε ένα όμορφο ξενοδοχείο για καφέ.
Απέναντι από την κεντρική είσοδο μια βρύση με ένα μικρό «καταρράκτη» γέμιζαν το χώρο με δροσιά και υπέροχους ήχους.
Από τη βεράντα του τράβηξα μερικές από τις πιο όμορφες φωτογραφίες της εκδρομής μας.
Είχε βραδιάσει πια όταν φτάσαμε στην Πάτρα. Κουραστήκαμε πολύ γιατί ο δρόμος είχε πάρα πολλές στροφές. Κάναμε πάνω από δύο ώρες για περίπου 110 χιλιόμετρα. Η μέρα όμως κύλησε πολύ καλά, με την παρέα να είναι πολύ καλή και αποκορύφωμα τις μοναδικές εικόνες του προχωρημένου φθινοπώρου σε δάση με φυλλοβόλα. Για άλλη μια φορά συνειδητοποιούσα πόσο όμορφη πατρίδα έχουμε, αλλά είδα και άλλη μια φορά σε πολλά σημεία της διαδρομής πόσο άσχημα της φερόμαστε. Για τη μέρα όμως αυτή το ισοζύγιο ήταν θετικό και ελπίζω κάθε φορά στο μέλλον να βλέπω όμορφες εικόνες!!
Περισσότερες φωτογραφίες: http://picasaweb.google.com/dimoshellas2/ErymanthosMountain13112010#
Περισσότερες πληροφορίες:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου