3 Νοεμβρίου 2012
Αρχαίος δήμος στη Βορειοανατολική
Αττική που ανήκε στην Αιαντίδα φυλή. Το όνομα το πήρε από τους πολλούς ράμνους
(αγκαθωτοί θάμνοι) που είχε η περιοχή. Για να φτάσεις περνάς τον Μαραθώνα και
το Κάτω Σούλι. Ο αρχαιολογικός χώρος θα λέγαμε πως αποτελείται από 3 μέρη. Την
Ταφική Οδό, το Άνδηρο των Ιερών και τον Οχυρωμένο Οικισμό.
Η ταφική οδός αρχίζει από το εκδοτήριο εισιτηρίων.
Έχει δεξιά και αριστερά τις,
χτισμένες με λευκό μάρμαρο, βάσεις των τάφων. Περνά από τα Ιερά και κατηφορίζει
προς τη θάλασσα μέχρι τον οχυρωμένο οικισμό.
Στο Άνδηρο των Ιερών υπάρχουν τα
ερείπια δύο ναών (ιερών)
ενός μικρού του οποίου
διατηρείται και μέρος της τοιχοποιίας
και ενός μεγαλύτερου. Σύμφωνα με
το «Περίπατοι στην Αθήνα και την Αττική» των αρχαιολόγων Ι. Φωκά και Π.
Βαλαβάνη, Κέδρος 1994, το μικρό ήταν παλαιότερο και αφιερωμένο στη Θέμιδα ενώ
το μεγάλο νεώτερο και αφιερωμένο στη Νέμεση. Στο φυλλάδιο του ΤΑΠ/Υπουργείο
Πολιτισμού, που μας έδωσαν στην είσοδο αναφέρεται στην αρχή …τα ιερά της
Θέμιδος και της Νεμέσεως… αλλά στη συνέχεια είναι ασαφές σε ποια
θεότητα ήταν αφιερωμένο το κάθε ένα. Συμφωνούν πάντως όσον αφορά την ηλικία
τους. Το πρώτο αρχές του 5ου αι. π.Χ. και το δεύτερο στα μέσα του
ίδιου αιώνα, αφού οι Πέρσες κατέστρεψαν το προϋπάρχον στα 480 π.Χ. Ο ναός αυτός
μάλλον δεν τελείωσε ποτέ λόγω της έναρξης του Πελοποννησιακού πολέμου αν και
στο μισοτελειωμένο εσωτερικό φιλοξενούσε το άγαλμα της Θεάς, έργο του
Αγοράκριτου, μαθητή του Φειδία.
Ο οχυρωμένος οικισμός βρίσκεται
σε απότομο ύψωμα πάνω από τη θάλασσα. Είχε φρουριακό χαρακτήρα και μέσα
υπάρχουν οικίες, ένα ορθογώνιο θέατρο και ιερά της Αφροδίτης και του Αμφιαράου.
Χτίστηκε για να ελέγχει το νότιο Ευβοϊκό και τη ναυσιπλοΐα σ’ αυτόν.
Για κει κινήσαμε να πάμε κι
εμείς. Είχαμε πάει πριν πολλά, πολλά χρόνια και ήθελα ένα φρεσκάρισμα των
εικόνων. Έλα όμως που το αποφασίσαμε την τελευταία στιγμή και φτάσαμε στις
2.30, μισή ώρα πριν κλείσουν! Ο χώρος είναι τεράστιος και θέλει πολύ και αρκετά
επίπονο περπάτημα. Έτσι περιορίστηκα στο πρώτο κομμάτι της Ταφικής Οδού και στο
Άνδηρο των Ιερών. Το τοπίο είναι καταπράσινο.
Οι ελιές, που είναι πολλές μέσα
στο χώρο ήταν βαρυφορτωμένες με καρπό
και η θέα προς τον Ευβοϊκό και
την Εύβοια, μαγευτική!! Εντύπωση μου προκάλεσε ο μεγάλος αριθμός των
«υπογραφών» που έχουν σκαλίσει στα μάρμαρα επισκέπτες του παρελθόντος (Γκράφιτι
της εποχής των προ- και μεταπολεμικών χρόνων). (βλ. http://disaki.blogspot.gr/2012/11/blog-post_5.html)
Τράβηξα αρκετές φωτογραφίες και υποσχέθηκα στον εαυτό άλλη
μια επίσκεψη με πολύ χρόνο στη διάθεσή μου για μια καλή εξερεύνηση.
Τρεις το μεσημέρι και φεύγουμε
για να βρούμε κάπου να φάμε. Στην Παραλία του Μαραθώνα θα ικανοποιήσουμε την
όρεξή μας για ψαράκι στην αρχή και καφέ στη συνέχεια. Όλα αυτά με μια γερή δόση
θέας στη θάλασσα και την Εύβοια απέναντι.
Ένας μικρός περίπατος κατά μήκος
της παραλίας
Περισσότερες φωτογραφίες: https://picasaweb.google.com/112333101407674010719/Ramnous3112012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου