Οι Φανερωμένες στο Χιλιομόδι και….άλλα ενδιαφέροντα!

 15 Ιανουαρίου 2023

 

Πάνε περίπου 12 χρόνια, όταν σε ένα περιοδικό «σκόνταψα» πάνω σε ένα άρθρο με πολύ ενδιαφέρουσες φωτογραφίες από ένα εγκαταλελειμμένο μοναστήρι στα ανατολικά της Κορινθίας κοντά στο Χιλιομόδι. Λίγο καιρό μετά με κάποιους φίλους πήγαμε να το δούμε. Τότε έκανα μιαν ανάρτηση μόνο με φωτογραφίες, χωρίς καθόλου κείμενο (Χιλιομόδι Κορινθίας-Παλιά Μονή Φανερωμένης).

Η ιδέα για μια πιο ολοκληρωμένη παρουσίαση, εδώ και καιρό με «τσίγκλαγε» για άλλη μια εκδρομή στην περιοχή.

Ωραία μέρα προβλεπόταν η Κυριακή (έτσι κι αλλιώς χειμώνα φέτος δεν είχαμε μέχρι τώρα), πήρα τηλέφωνο τον Γιώργο και το κανονίσαμε. Περάσαμε από το σπίτι τους και τους πήραμε και λίγο πριν τις 12 φτάσαμε στο Χιλιομόδι.

Περίπου 3χμ νοτιοανατολικά του χωριού, μέσα στα πεύκα είναι το Μοναστήρι της Παναγίας Φανερωμένης και στέκει εκεί από το 1896, όταν η μονή μεταφέρθηκε σε αυτή τη θέση από την παλαιότερη, περίπου 4χμ νότια.

Από το 1938 είναι γυναικείο και αυτό φαίνεται από τον περιποιημένο προαύλιο χώρο με τα λουλούδια

και τα δέντρα.

Τα κτίρια γύρω από το καθολικό είναι κι αυτά ωραία και καλοδιατηρημένα.

Καμπαναριό δεν υπάρχει με τις καμπάνες να κρέμονται σε ένα μεταλλικό ικρίωμα, δίπλα στην είσοδο της μονής.

Το καθολικό δεν είναι μεγάλο

και οι τοίχοι του καλύπτονται τελείως από τοιχογραφίες.

Αν και Κυριακή και περιμέναμε να βρούμε κόσμο δεν υπήρχε άνθρωπος, εκτός από δύο κυρίες, που μας εξυπηρέτησαν στην επίσκεψη. Ούτε μια καλόγρια και για κέρασμα ούτε λόγος(!!!), αν και αυτό δεν είναι θέμα. Απλά παραξενεύτηκα.

Ξανά στο αυτοκίνητο και πήραμε να ανηφορίζουμε στο φιδογυριστό δρόμο για το παλιό μοναστήρι.

Φτάσαμε και σταματήσαμε για να το επισκεφτούμε. Η βλάστηση δασώδης και η θέα ανεπανάληπτη.

Στο βάθος ο Ακροκόρινθος και άλλα υψώματα και ακόμα πιο πίσω ο Κορινθιακός.

Το μοναστήρι είναι τελείως ερειπωμένο,

εκτός από τον ναό

και ένα μικρό δωμάτιο, που χρησιμοποιείται από κάποιον ή κάποιους και πιθανά να είναι νεότερο, ίσως και σύγχρονο.

Η μονή ιδρύθηκε τον 13^ο αι και από τότε είναι και ο ναός. Όλα τα κτίσματα του μοναστηριού είναι ερείπια.

Ακόμα και ένα πηγάδι είναι σχεδόν γεμάτο μέχρι επάνω με χώματα και πέτρες.

Μπήκαμε στο ναό, που για την ηλικία του είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Έχει παντού τοιχογραφίες, πιθανά του 16^ου ή 17^ου αι,

φθαρμένες, άλλες πολύ,

άλλες λιγότερο, με κάποιες να τις λες και σε καλή κατάσταση. Φαίνονται όμως πως είναι αξιόλογης τέχνης, από καλό μάστορα, αν και κοσμούν ένα μοναστήρι σε κάποιο σημείο στο πουθενά της Ελληνικής επαρχίας.

Στον τρούλο έχει τον Παντοκράτορα,

σε διάφορα σημεία ενδιαφέρουσες παραστάσεις από τη ζωή του Χριστού,

αλλά και εικόνες αγίων.

Γυρίσαμε στο Χιλιομόδι και στο τέλος του χωριού κάναμε δεξιά για Αθίκια.

Έξω από αυτό το χωριό είδαμε ένα μονοθέσιο, βομβαρδιστικό υπερηχητικό F-104G Starfighter,

μνημείο αφιερωμένο

στους πεσόντες αεροπόρους τον Αθικίων Διδασκάλου Προκόπιο (ετών 30), Διδασκάλου Βασίλειο (ετών 23) και στους πεσόντες αεροπόρους του νομού Κορινθίας.

Συνεχίσαμε προς τα ανατολικά και βγήκαμε στο δρόμο Ισθμού-Επιδαύρου λίγο μετά τα Λουτρά της Ωραίας Ελένης. Συνεχίσαμε σε αυτό το δρόμο προς τα νότια και λίγα χιλιόμετρα μετά μπήκαμε στο παραθαλάσσιο χωριό της Αρχαίας (Παλαιάς) Επιδαύρου (καμμιά σχέση με το Αρχαίο Θέατρο, που βρίσκεται κάτι παραπάνω από 15χμ προς τα δυτικά και πιο ορεινά. Εδώ βρίσκεται το μικρό θέατρο). Στο λιμάνι κάτσαμε για φαγητό. Αφού φάγαμε ανεβήκαμε ξανά στον κεντρικό δρόμο για να κάτσουμε για καφέ στο ΣΤΟΡΚ

με την υπέροχη θέα προς το χωριό που είχαμε κάτσει για φαγητό

και το Μυρτώο πέλαγος. Με αυτές τις υπέροχες εικόνες τελείωσε η εκδρομή μας. Βράδυ πια γυρίσαμε στο σπίτι μας, γεμάτοι με εικόνες και εντυπώσεις.

Πάντα τέτοια!

 

Η εκδρομή της ημέρας αυτής

θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλια σας