Van Gogh Alive, ένα εικαστικό γεγονός στην Αθήνα!

2 Ιανουαρίου 2018

Πέρασε ένας μήνας από τη μέρα, που πήγαμε να δούμε το Van Gogh Alive, στο Μέγαρο μουσικής Αθηνών.

Ήταν κάτι πάρα πολύ ενδιαφέρον, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «Έκθεση Van Gogh». Πρόκειται για ένα ψηφιακό πολυθέαμα, που στηρίζεται στο έργο του μεγάλου ζωγράφου. Πολύς κόσμος πήγε να δει έκθεση και απογοητεύτηκε, θεωρώντας μάλιστα το εισιτήριο αρκετά τσουχτερό. Άκουσα αρκετούς μέσα εκεί, αλλά και σε άλλες συναντήσεις μου να το επισημαίνουν αυτό. Εμένα, πάντως μου άρεσε και δεν «έκλαψα» τα λεφτά, που έδωσα.

Πιο αναλυτικά. Το Van Gogh Alive αναπτύσσεται σε δύο ορόφους. Μπαίνοντας στο πρώτο επίπεδο έχει μια έκθεση με 14 έργα σε φωτογραφική αποτύπωση με πληροφοριακά στοιχεία για το κάθε ένα.

Με τη σειρά είναι:

Το Κόκκινο Αμπέλι

Νεκρή Φύση: Βάζο με 12 ηλιοτρόπια

Το Υπνοδωμάτιο του Vincent στην Αρλ

Αυτοπροσωπογραφία με Επίδεσμο στο Αυτί

Εξώστης Καφενείου τη Νύχτα

Η Καρέκλα του Vincent με την Πίπα του

Έναστρη Νύχτα Πάνω από τον Ροδανό Ποταμό

Ίριδες

Έναστρη Νύχτα

Αυτοπροσωπογραφία

Η Ανθισμένη Αμυγδαλιά

Η Εκκλησία στην Auvers-sur-Oise

Η Προσωπογραφία του Doctor Gachet

Σιταροχώραφο με Κοράκια

Στον ίδιο χώρο έχουν κατασκευάσει ένα «αντίγραφο» του δωματίου του καλλιτέχνη, από τον ομώνυμο πίνακα, σε φυσικό μέγεθος.

Από το χώρο αυτό μια σκάλα οδηγεί στον αμέσως από κάτω χώρο.

Όπου προβάλλονται πίνακες, σκίτσα,

λεπτομέρειες από πίνακες, σημειώσεις και γράμματα του Van Gogh.

Οι προβολή γίνεται ταυτόχρονα σε διάφορες επιφάνειες. Στους τοίχους, σε διαχωριστικά, στο πάτωμα κλπ.

Ταυτόχρονα προβάλλονταν σκέψεις και λεγόμενα του καλλιτέχνη, που έδειχναν και το ποιόν του ανθρώπου.

Δεν μπορώ να αλλάξω το γεγονός ότι

οι πίνακες μου δεν πουλάνε. Αλλά θα έρθει

ο καιρός που ο κόσμος θα αναγνωρίσει

ότι αξίζουν περισσότερο από την αξία των

χρωμάτων που χρησιμοποιήθηκαν για

να δημιουργηθούν.

Πιστεύοντας πως διαβάζοντας τις διάφορες ρήσεις του κατάλαβα πως εκτός από τεράστιος καλλιτέχνης, ο Van Gogh ήταν και σπουδαίος άνθρωπος, κάτι που δεν ήξερα. Οι προβολές γίνονται ταυτόχρονα στις διάφορες επιφάνειες και εναλλάσσονται συνεχώς με αποτέλεσμα κάθε στιγμή, που γυρνάς μέσα στο χώρο να έχει κάτι να δεις

ή να διαβάσεις, κάτι διαφορετικό από ότι στην απέναντι επιφάνεια ή από αυτό της επόμενης στιγμής. Όλο αυτό το πολυθέαμα μου θύμισε «παιδική χαρά» για μικρούς και μεγάλους. Όλοι έπαιζαν, ειδικά τα πιτσιρίκια, με τις εικόνες που εναλλάσσονταν μπροστά τους ή στα πόδια τους.

Όπως η μικρούλα «χορεύτρια» που ξεδίπλωνε το ταλέντο της μπροστά και πάνω σε κάποιον Van Gogh!

Σε ένα χωριστό χώρο έχουν στήσει καβαλέτα και μικροί επίδοξοι ζωγράφοι, δοκίμαζαν τις ικανότητές τους στη ζωγραφική.

Είμαι πολύ ευχαριστημένος, που «συμμετείχα» στο εικαστικό αυτό γεγονός, που λαμβάνει χώρα στην πόλη μου. Μπορεί να μην είδα γνήσια έργα του μεγάλου καλλιτέχνη, αλλά η εμπειρία ήταν ξεχωριστή. Η νέα χρονιά άρχισε πάρα πολύ καλά και ελπίζω να συνεχίσει ακόμα καλλίτερα.